Wednesday, November 22, 2006
വൈരൂപ്യങ്ങളുടെ കാവല്ക്കാരന്.
ആ രൂപത്തെ അയാള് ഇമ വെട്ടാതെ നോക്കിനിന്നു.എന്തൊരു ഭംഗി ! അയാള്ക്കതിനെ വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.അയാളുടെ അസ്ഥികൂട സമാന ശരീരത്തിന് പലപ്പോഴും മജ്ജയും മാംസവും സൌജന്യമായി നല്കിയത് ആ രൂപമായിരുന്നു..!അയാളുടെ തടിച്ച ചുണ്ടും പരന്ന മൂക്കും ആ രൂപം സമര്ത്ഥമായി മറച്ചുവച്ചു.!!!അയാള് ദ്വേഷ്യപ്പെടുമ്പോഴും മുഖം വക്രിച്ച് കാണിക്കുമ്പോളും ആ രൂപം സൌമ്യനായി നിന്നു.!!
ആ രൂപത്തെ അയാള് സ്നേഹിച്ചു.കാരണം കഷണ്ടി കയറിയ അയാളുടെ തല പോലെ ആയിരുന്നില്ല അതിണ്റ്റെ തല.അതിലെപ്പോഴും കറുത്ത് ഇടതൂര്ന്ന തലമുടി നിറഞ്ഞ്നിന്നു. അയാളുടെ ആജ്ഞാനുവര്ത്തിയായി ആ രൂപം അയാളുടെ കാല്കീഴില്തന്നെ സദാ നിലകൊണ്ടു.
ആ രൂപത്തെ അയാള് പ്രേമിച്ചു.കാരണം കറുത്തിരുണ്ട അയാളും വെളുത്ത് സുന്ദരനായ അയാളുടെ സ്നേഹിതനും ആ രൂപത്തില് സമന്മാരായിരുന്നു.... ഒരേ നിറമുള്ളവരായിരുന്നു!!
അയാളുടെ വൈരൂപ്യങ്ങളെല്ലാം മറച്ചുവച്ച ആ രൂപം അയാളുടെ നിഴല് തന്നെയായിരുന്നു.
6 comments:
വളരെക്കാലത്തെ പരിശ്രമങ്ങള്ക്ക് ശേഷം ഒരു പോസ്റ്റ് കൂടി!!!
ആബിദ്,
എന്തായിത്? നന്നായിരിക്കുന്നു.
-സുല്
വല്ലാതെ ചിന്തിക്കാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന വല്ലാത്തൊരു എഴുത്ത് തന്നെ ആബിദ്..
അഭിനന്ദനങ്ങള്
-പാര്വതി.
അരീക്കോടന് സീരിയസ്സ് വിഷയങ്ങളും കഥയ്ക്ക് വിഷയമാക്കുമല്ലെ? തുടരുകയീ സപര്യ.. ഞങ്ങളിനിയും കാത്തിരിക്കുന്നു..
നിഴലൊരു കൂട്ടുകാരന് തന്നെ. നമ്മെ ഒരിക്കലും പിരിയാതെ നമുക്കൊപ്പം നില്ക്കുന്ന കൂട്ടുകാരന്.
കുട്ടിക്കാലത്ത് ചുവരിലെ നിഴലിനൊപ്പം എത്ര കളിച്ചതാണ്!
നന്നായി പക്ഷേ, നിഴലിനെ പ്രേമിക്കല്ലെ അരീക്കോട്ടുകാര !!! -ഒരു പെരിന്തല്മണ്ണക്കാരന്.
(chithrakaran.blogspot.com)
Post a Comment
നന്ദി....വീണ്ടും വരിക