ഇന്ന് ജൂൺ 29
വീണ്ടും ഒരു പുണ്യ റമളാൻ മാസം സമാഗതമായി. ഇന്നത്തെ
വ്രതാനുഷ്ടാനം പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു പ്രയാസമുള്ള കാര്യമായി തോന്നാത്തതിനാൽ ചിന്ത എപ്പോഴും
കുട്ടിക്കാലത്തേക്കാണ് പായുന്നത്.അക്കാലത്തെ നോമ്പിന്റെ രസവും അന്നത്തെ സംഭവങ്ങളും
പലതും പല സമയത്തായി ഇവിടെ പങ്കു വയ്ക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.പറഞ്ഞ് തീരാത്ത അത്ര നിരവധി
സംഭവങ്ങൾ നമ്മുടെ എല്ലാവരുടേയും കുട്ടിക്കാലത്ത് ഉള്ളത് കൊണ്ട് അത്തരം കഥകൾ കേൾക്കാൻ
പലർക്കും ഇന്നും ഇഷ്ടമാണ്താനും.
ഞാൻ ആറാം തരം വരെ പഠിച്ചത്
അരീക്കോട്ടെ ഗവണ്മെന്റ് മാപ്പിള യുപി സ്കൂളിലായിരുന്നു.എന്റെ
മൂത്താപ്പയും മൂത്തുമ്മയും ഒക്കെ ടീച്ചർമാരായി ഉണ്ടായിരുന്ന സ്കൂൾ.മാപ്പിള സ്കൂൾ ആയതിനാൽ
തന്നെ അന്ന് നോമ്പ് കാലത്ത് സ്കൂൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.ഏഴാം ക്ലാസ്സിൽ അരീക്കോട് സുല്ലമുസ്സലാം
ഓറിയെന്റൽ ഹൈസ്കൂളിലേക്ക് ബാപ്പ എന്നെ മാറ്റി.ബാപ്പ മാറ്റി , ഞാൻ മാറി എന്നതിലപ്പുറം
ഇതെന്തിനായിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.ബാപ്പ മരിക്കുന്നത് വരെ ഞാൻ ആ ചോദ്യം
ഉന്നയിച്ചതുമില്ല.അവിടേയും എന്റെ വലിയ അമ്മാവനും മറ്റൊരു മൂത്താപ്പയും ടീച്ചർമാരായി
ഉണ്ടായിരുന്നു.ഏഴാം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞതും അവിടെ നിന്ന് എന്നെ വീണ്ടും മാറ്റി – മൂർക്കനാട്
സുബുലുസ്സലാം ഹൈസ്കൂളിലേക്ക്.മലയാളം പഠിക്കാൻ വേണ്ടിയായിരിക്കും ഈ മാറ്റം ബാപ്പ നടത്തിയത്
എന്ന് ഞാൻ ഊഹിക്കുന്നു.ഏതായാലും ഈ മാറ്റങ്ങളെല്ലാം എനിക്ക് ഗുണമേ ചെയ്തിട്ടുള്ളൂ എന്നതാണ്
സത്യം.
സുബുലുസ്സലാം ഹൈസ്കൂൾ
മാനേജ്മെന്റ് മുസ്ലിംകൾ ആണെങ്കിലും നോമ്പ് കാലത്ത് സ്കൂൾ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു.ഉച്ച
വരെ മാത്രമേ അന്ന് സ്കൂൾ പ്രവർച്ചിരുന്നുള്ളൂ എന്നത് നല്ല ഓർമ്മയുണ്ടെങ്കിലും രാവിലെ
എപ്പോഴാണ് തുടങ്ങിയിരുന്നത് എന്ന് ഓർമ്മ്യിൽ ഇല്ല.ഇന്ന് സുല്ലമുസ്സലാം സ്കൂളും ഞാൻ
പഠിച്ച യുപി സ്കൂളും നോമ്പ് കാലത്ത് സ്കൂൾ സമയത്തിൽ ക്രമീകരണം നടത്തി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
നോമ്പ് കാലത്തെ സ്കൂൾ
പ്രവർത്തനം പല മുസ്ലിം കുട്ടികൾക്കും ഒരു മോട്ടിവേഷൻ കാലം കൂടിയാണ്.സഹപാഠികൾ നോമ്പ്
നോറ്റു വരുമ്പോൾ താൻ നോമ്പ് നോൽക്കാതിരിക്കുന്നത് ഒരു കുറച്ചിലായി അന്ന് കരുതിയിരുന്നു.മാത്രമല്ല
നോറ്റ നോമ്പിന്റെ എണ്ണം പറഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള ഒരു മത്സരം അന്ന് ക്ലാസ്സുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.ഇന്നും
കുട്ടികൾക്കിടയിൽ അതൊരു അഭിമാനപ്രശ്നമായി നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് അനിയന്റെ കുഞ്ഞുമക്കൾ
വരെ നോമ്പ് നോൽക്കുന്നതിൽ നിന്നും ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു.ഒന്നിടവിട്ട ദിവസങ്ങളിലായിരുന്നു
കുട്ടികളായ ഞങ്ങൾക്ക് നോമ്പ് എടുക്കാൻ ബാപ്പയും ഉമ്മയും തന്ന അനുവാദം.ഇന്നത്തെ പോലെ
കരിച്ചതും പൊരിച്ചതും ഇറക്കുമതി പഴങ്ങളും അടങ്ങിയ വിഭവ സമൃദ്ധമായ നോമ്പ്തുറ അന്ന് ഇല്ലായിരുന്നു
എങ്കിലും നോമ്പ് നോൽക്കാൻ ഒരു പ്രത്യേക ആവേശം മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
മാതാപിതാക്കൾ നൽകിയ ചിട്ടയായ
ഉപദേശ നിർദ്ദേശങ്ങൾ ആയിരിക്കാം ഈ നോമ്പിനോടുള്ള സ്വാഗത സമീപനത്തിന് കാരണം.ഇന്ന് ഒരു
റംസാൻ വ്രതാനുഷ്ടാനകാലം കൂടി ആരംഭിക്കുമ്പോൾ എന്റെ മനസ്സിൽ എന്റെ അഭിവന്ദ്യനായ പിതാവിനെ
ഓർമ്മിക്കാതിരിക്കാൻ വയ്യ.പല കാര്യത്തിലും എനിക്ക് വഴികാട്ടിയായ എന്റെ പിതാവ് ആറ് വർഷം
മുമ്പ് 2008 ജൂൺ 29ന് ആണ് ഇഹലോകവാസം വെടിഞ്ഞത്.സർവ്വ ശക്തനായ ദൈവം അദ്ദേഹത്തിന് സ്വർഗ്ഗം
പ്രദാനം ചെയ്യട്ടെ എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു,പ്രാർത്ഥിക്കാൻ അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു.
