അല്‍പ ദിവസങ്ങള്‍ക്ക്‌ മുമ്പ്‌ എണ്റ്റെ ഈ പോസ്റ്റില്‍ ഞാനായിരുന്നു പ്രതി.ആ പോസ്റ്റ്‌ ഇട്ടതിണ്റ്റെ പിറ്റേ ആഴ്ച നടന്ന ഒരു സംഭവം ഇവിടെ പോസ്റ്റുന്നു.
ഗസറ്റഡ്‌ ഓഫീസര്‍ എന്ന 'ഉന്നത(തല)' പദവി ഉള്ളവര്‍ക്ക്‌ വേറെ ഒരു പണിയും ഇല്ലാത്തതിനാലാവും അവര്‍ ട്രഷറിയില്‍ ചെന്ന്‌ സ്വന്തം ശമ്പളം നേരിട്ട്‌ കൈപറ്റണം എന്ന പൊല്ലാപ്പ്‌ പിടിച്ച പണി ഗവണ്‍മണ്റ്റ്‌ നല്‍കിയത്‌.ശമ്പള ദിവസം എല്ലാവര്‍ക്കും സന്തോഷ ദിനമാകുമ്പോള്‍ അത്‌ വാങ്ങാന്‍ ട്രഷറിയില്‍ ചെന്ന്‌ കാത്തുകെട്ടി കിടക്കുന്നത്‌ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ പലപ്പോഴും ദ്വേഷ്യം വരും.
ഏതായാലും ശമ്പളത്തിണ്റ്റെ തിരക്കും ആരവവും കഴിഞ്ഞ ഒരു ദിവസമാണ്‌ ഞാന്‍ ലീവ്‌ വിറ്റ്‌ കാശാക്കാന്‍(നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ എന്തൊക്കെ വില്‍ക്കാം എന്നാ നിങ്ങള്‍ കരുതിയത്‌?) ഞാന്‍ ട്രഷറിയില്‍ പോയത്‌.ഏതോ പരീക്ഷയുടെ ഫീസടക്കുന്ന വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ നീണ്ട നിരയാണ്‌ എന്നെ സ്വാഗതം ചെയ്തത്‌. അതിനിടക്ക്‌, സര്‍വീസില്‍ നിന്നും അടുത്തൂണ്‍ പറ്റി ശിഷ്ട കാലം ട്രഷറി വരാന്തയില്‍ ക്യൂ നില്‍ക്കാന്‍ വിധിക്കപെട്ട കുറേ വാധ്യാന്‍മാരും.
"സറണ്ടര്‍ ബില്‍ ഇന്ന്‌ കൊടുക്കാന്‍ പറ്റുമോ?" ഞാന്‍ 'May I Help me'-യുടെ അടുത്ത്‌ ചോദിച്ചു.
"ചലാനിണ്റ്റെ തിരക്കാണ്‌.ഏതായാലും സാറ്‌ ബില്ല്‌ കൊടുക്കൂ... അല്‍പം താമസം ഉണ്ടാകും ട്ടോ"
അങ്ങിനെ പത്തര മണിക്ക്‌ ഞാന്‍ ബില്ല്‌ നല്‍കി.'അല്‍പം താമസം' ഉള്ളതിനാല്‍ ഞാന്‍ പുറത്ത്‌ പോയി ഇരുന്ന്‌ മറ്റൊരു പോസ്റ്റ്‌ എഴുതി.ശേഷം ട്രഷറിക്കകത്തുള്ള ബെഞ്ചിണ്റ്റെ ഒരറ്റത്ത്‌ കാത്തിരിപ്പ്‌ ആരംഭിച്ചു.ഒരു മണിക്കൂറ്‍ കഴിഞ്ഞും വിളിക്കാത്തതിനാല്‍ ഞാന്‍ വീണ്ടും 'May I Help me'-യെ സമീപിച്ച്‌ ബില്ല്ളിണ്റ്റെ സ്ഥിതി അന്വേഷിച്ചു.
"ബില്ല്‌ ഞാന്‍ അങ്ങോട്ട്‌ വിട്ടിട്ടുണ്ട്‌ സാര്‍...ചലാന്‍ തിരക്ക്‌ കാരണമായിരിക്കും വൈകുന്നത്‌... "
ഞാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ എണ്റ്റെ ബില്ല്‌, അന്ന്‌ ട്രഷറി ഓഫീസറുടെ ചാര്‍ജ്ജുള്ള വിദ്വാണ്റ്റെ മുന്നില്‍ ഉണ്ട്‌.പുള്ളി കുത്തിയിരുന്ന്‌ ചലാന്‍ ചെക്ക്‌ ചെയ്യുകയാണ്‌.ഒരു കെട്ട്‌ ചലാന്‍ ചെക്ക്‌ ചെയ്ത്‌ ഒപ്പിട്ട്‌ നല്‍കുമ്പോഴേക്ക്‌ അടുത്ത കെട്ട്‌ എത്തും.അതങ്ങിനെ തുടരുന്നു.എണ്റ്റെ സ്ഥിതിയെക്കാളും കഷ്ടമായിരുന്നു രാവിലെ തന്നെ ബില്ല്‌ നല്‍കി കാത്തിരിക്കുന്ന കുറേ വൃദ്ധന്‍മാരുടേയും വൃദ്ധകളുടേയും സ്ഥിതി.
പന്ത്രണ്ട്‌ മണി ആയിട്ടും ബില്ല്‌ അനങ്ങാപാറ നയം തുടര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ വീണ്ടും 'May I Help me'-യെ സമീപിച്ചു.അദ്ദേഹം ഒരു പ്യൂണിനോട്‌ പറഞ്ഞ്‌ ബില്ല്‌ ഒപ്പിടാന്‍ പാകത്തില്‍ വച്ചുകൊടുത്തു.അങ്ങിനെ ഓഫീസര്‍ ഇന്‍ ചാര്‍ജ്ജ്‌ ഒപ്പിട്ട എണ്റ്റെ ബില്ലും ഒപ്പം വേറെ കുറേ ബില്ലുകളും കൌണ്ടറില്‍ എത്തി.ഇനി താമസമുണ്ടാകില്ല എന്ന ധാരണയില്‍ ഞാനും കൌണ്ടറിനടുത്ത്‌ തിക്കിതിരക്കാന്‍ തുടങ്ങി(പ്രീഡിഗ്രിക്ക്‌ പഠിക്കുമ്പോള്‍ റിലീസായ 1921കാണാന്‍ ടിക്കറ്റിന്‌ തിരക്കിയ ഓര്‍മ്മകള്‍ ആ സമയം അയവിറക്കാനായി).
കൌണ്ടറില്‍ ഒച്ചിണ്റ്റെ വേഗത്തില്‍ കാശ്‌ സ്വീകരിക്കുന്ന ഒരാള്‍.അയാളുടെ നേരെ നീളുന്നത്‌ നാലോ അഞ്ചോ കൈകള്‍.ഓരോന്നിലും പത്തും പതിനഞ്ചും ചലാനുകളും (എങ്കില്‍ നത്തിന്‌ കണ്ണെത്ര എന്ന് ചോദിക്കരുത്‌).വെള്ളിയാഴ്ച ആയതിനാല്‍ സമയം പന്ത്രണ്ടര ആയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ആദ്യമായി പ്രതികരിച്ചു. "ഹലോ...ആ ബില്ലുകളും ഒന്ന്‌ എടുക്കൂന്ന്‌...".
അയാള്‍ കേട്ട ഭാവം നടിച്ചില്ല.സമയം വീണ്ടും ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി.അതിനിടയില്‍ വന്ന പുതിയ പല ബില്ലുകളും എണ്റ്റെ ബില്ലിണ്റ്റെ താഴെ സ്ഥലം പിടിച്ചു.അപ്പോഴാണ്‌ അവിടെ പ്യൂണായി ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു സ്ത്രീയൂടെ വേണ്ടപ്പെട്ട ആരുടെയോ ബില്ല്‌ ആ സ്ത്രീ തന്നെ കൊണ്ടുവച്ചത്‌.ഒന്നുമറിയാത്തപോലെ അവര്‍ പുതിയ ബില്ല്‌ ഏറ്റവും മുകളില്‍ കൊണ്ടുവച്ചു.അപ്പോള്‍ എനിക്ക്‌ പ്രതികരിക്കാതിരിക്കാനായില്ല.ഞാന്‍ അല്‍പം ശബ്ദമുയര്‍ത്തി തന്നെ പറഞ്ഞു.
"ഹേയ്‌...അതിന്‌ മുമ്പ്‌ വന്നവര്‍ ഇവിടെ നില്‍ക്കുന്നുണ്ട്‌... "
"ഇല്ല എന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ...പെന്‍ഷന്‍കാരുടെ ബില്ല്‌ ആദ്യം നല്‍കണം എന്നാണ്‌"
എന്നെ ഒന്ന്‌ ആക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട്‌ ആ സ്ത്രീ പറഞ്ഞു.കാഷ്യര്‍ ആ ബില്ലിലെ കാശ്‌ നല്‍കുകയും ചെയ്തു.അവര്‍ക്ക്‌ മുമ്പില്‍ വന്ന,ആള്‍സ്വാധീനം ഇല്ലാത്ത പാവം പെന്‍ഷന്‍കാര്‍ അപ്പോഴും തങ്ങളുടെ ഊഴവും കാത്ത്‌ നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു.പ്രതികരിച്ചതിണ്റ്റെ ഫലം എനിക്കും കിട്ടി.ഒരു മണിയായിട്ടും എണ്റ്റെ ബില്ലിന്‌ ഒരനക്കവും സംഭവിച്ചില്ല.പരിഹാസച്ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്ന എല്ലാവരുടേയും ഇടയില്‍ നിന്ന്‌ ഞാന്‍ വെള്ളിയാഴ്ച ജുമുഅയില്‍ പങ്കെടുക്കാനായി മെല്ലെ സ്ഥലം വിട്ടു.
ഇവിടെ, പ്രതികരിച്ച എണ്റ്റെ അനുഭവം, അടുത്ത തവണ എന്നെ എന്തിനായിരിക്കും പ്രേരിപ്പിക്കുക? ഇവിടെയും ഞാന്‍ തന്നെയാണോ പ്രതി?
