എന്നിട്ടും എന്തേ നാം ഉണരാത്തത് ?

മനുഷ്യര്‍ എല്ലാവരും നെട്ടോട്ടത്തിലാണ്. എങോട്ടാണ് ഈ ഓട്ടം എന്ന് ആര്‍ക്കും അറിയില്ല.കിട്ടിയ സമയത്തിനുള്ളീല്‍ മാക്സിമം സമ്പാദിക്കണം , അടിച്ചുപൊളിച്ച് ജീവിക്കണം (അതിനിടയില്‍ മരിച്ചാലും പ്രശ്നമില്ല പോലും). ഇത് മാത്രമേ ഇന്നത്തെ മനുഷ്യമനസ്സില്‍ ചിന്തയായിട്ടുള്ളൂ.

ഇക്കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഞാന്‍ കോഴിക്കോട് യൂനിവേഴ്സിറ്റി രജിസ്ട്രാര്‍ ടി.കെ.നാരയാണന്‍ സാറുടെ കൂടെ ഒരു ഇന്റര്‍വ്യൂ കഴിഞ്ഞ് മടങ്ങുന്ന സമയം.ഇന്നത്തെ വിദ്യഭ്യാസത്തിലെ ആഭാസങ്ങളെപറ്റി അദ്ദേഹം ഒരു പാട് സംഗതികള്‍ വരച്ചു കാണിച്ചു.കുട്ടിക്കാലത്ത് ഒരു ചലാന്‍ എടുക്കാന്‍ സ്വന്തം പിതാവ് അദ്ദേഹത്തെ ഏല്പിച്ച ഒരു സംഭവവും അദ്ദേഹം പറയുകയുണ്ടായി.ഒന്നും അറിയാത്ത ആ കാലത്ത് അന്വേഷണത്തിലൂടെ ആ പുതിയ സംഗതി കണ്ടെത്തിയതിന്റെ ത്രില്ലും അദ്ദേഹം പങ്കുവച്ചു.

ഇന്ന് നമുക്കറിയാത്തത് മറ്റുള്ളവനോട്‌ ചോദിക്കാന്‍ മടിയാണ്.അതിന് കാരണം രണ്ടാണ്.ഒന്ന് സ്വന്തം ഈഗൊ.ഇത്രയും നിസ്സരമായ കാര്യം പോലും അറിയാത്ത താന്‍ അത് ചോദിക്കുന്നതിലൂടെ അവന്റെ മുമ്പില്‍ ഒരു തനി മണ്ടന്‍ ആകില്ലേ എന്ന ആവശ്യമില്ലാത്ത ചിന്ത.രണ്ട് ചോദിച്ചാലും അവന് ഉത്തരം പറയാന്‍ സമയം കിട്ടോ എന്ന ആവശ്യമില്ലാത്ത സംശയം. ഈ രണ്ടും നമ്മുടെ മനസ്സില്‍ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം നമ്മുടെ അറിവ് വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കാന്‍ നമുക്ക് സാധിക്കുകയില്ല.നമ്മുടെ അറിവ് മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് പകര്‍ന്ന് നല്‍കാനും നമുക്ക് സാധിക്കുകയില്ല.

മാനവിക മൂല്യങ്ങള്‍ ഇന്ന് നമുക്കിടയില്‍ ഒട്ടും ഇല്ലാതായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.സഹജീവി സ്നേഹം മറ്റു ജന്തുക്കള്‍ എല്ലാം തുടരുമ്പോള്‍ ബുദ്ധിമാനായ മനുഷ്യന്‍ അത് നഷ്ടപ്പെടുത്തികൊണ്ടിരിക്കുന്നു.ഇക്കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച സാംസ്കാരിക കേരളത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായ തൃശൂരിന്റെ ഹൃദയ ഭാഗമായ റൌണ്ടില്‍ ഒരു മനുഷ്യന്‍ വെള്ളം പോലും കിട്ടാതെ ഒന്നര ദിവസം കിടന്ന് മരിച്ചത് നമ്മുടെ മന:സാക്ഷിയുടെ മരവിപ്പിന്റെ ഡിഗ്രി ആണ് അറിയിക്കുന്നത്.നാട് മുഴുവന്‍ ഓടി എല്ലാം സമ്പാദിച്ച് ഒരു കീടത്തെപോലെ മരിക്കാന്‍ മാത്രം വിധിക്കപ്പെട്ട എത്ര എത്ര ജീവിതങ്ങള്‍ നമ്മുടെ മുമ്പിലൂടെ കടന്നു പോയി? എന്നിട്ടും എന്തേ നാം ഉണരാത്തത് ?