തികച്ചും അപ്രതീക്ഷിതമായി എനിക്കും എന്റെ കോളേജ് എന്.എസ്.എസ് യൂണിറ്റിലെ പത്ത് ആക്ടീവ് വളണ്ടിയര്മാര്ക്കും,പോണ്ടിച്ചേരിയില് വച്ച് നടന്ന നാഷനല് ഇന്റഗ്രേഷന് ക്യാമ്പ് 2011ല് പങ്കെടുക്കാന് അവസരം ലഭിച്ചു.കേരള ടീമിനെ പ്രതിനിധീകരിച്ചായിരുന്നു ഞങ്ങള് പങ്കെടുത്തിരുന്നത്.
നാഷനല് ഇന്റഗ്രേഷന് എന്ന് പലതവണ കേട്ടും പറഞ്ഞും മാത്രമേ ശീലമുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.’നാനാത്വത്തില് ഏകത്വം’ എന്ന് എട്ടാം ക്ലാസ്സിലോ ഒമ്പതാം ക്ലാസ്സിലോ സാമൂഹ്യശാസ്ത്രത്തില് ഒരു പേജ് ഉപന്യാസം എഴുതി നിറച്ചതും ഓര്മ്മയുണ്ട്.പക്ഷേ ഇന്ത്യയുടെ വൈവിധ്യം , അതിന്റെ ആഴം, നാം എല്ലാവരും ഇന്ത്യക്കാരാണെന്ന ആ ഉറച്ച ബന്ധം എല്ലാം ഈ ക്യാമ്പിലൂടെ ഞാനും എന്റെ 10 മക്കളും നേരിട്ട് മനസ്സിലാക്കി.
പല നാട്ടില് നിന്നും വരുന്ന കുട്ടികളും പ്രോഗ്രാം ഓഫീസര്മാരും.അവരുടെ മുമ്പില് കേരളത്തിന്റെ തനത് കലകളും ആചാരങ്ങളും എന്തെന്നും നമ്മുടെ ജീവിത രീതി എന്തെന്നും അവതരിപ്പിച്ച് കേരളത്തെ അവര്ക്ക് മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കുക എന്ന വലിയ ദൌത്യമായിരുന്നു ഞങ്ങളില് അര്പ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്നത്. ദൈവഹിതത്താല് അത് വളരെ ഭംഗിയായി നിര്വ്വഹിച്ചുകൊണ്ട് ക്യാമ്പിലെ ഓരോ അംഗത്തേയും ഒരിക്കലെങ്കിലും കേരളത്തിലേക്ക് വരാന് പ്രേരിപ്പിപ്പിക്കുന്ന രൂപത്തില് ഈ ക്യാമ്പിനെ മാറ്റി എടുക്കാന് എന്റെ ടീമിന് സാധിച്ചു.
ഒരു നാഷനല് ലെവല് ക്യാമ്പില് കണ്ടിജന്റ് ലീഡറായി പോയുള്ള പരിചയം ഇതുവരെ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നില്ല.എന്റെ 10 വളണ്ടിയര്മാരും ഒരു നാഷനല് ക്യാമ്പില് പങ്കെടുക്കുന്നത് ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു.ക്യാമ്പില് എത്തിയ മിക്ക പ്രോഗ്രാം ഓഫീസര്മാരും വളണ്ടിയര്മാരും പലതവണ ഇത്തരം ക്യാമ്പില് പങ്കെടുത്ത് പരിചയമുള്ളവരായിരുന്നു.അവരുടെ മുമ്പില് ശിശുവായ ഞാനും എന്റെ മക്കളും എന്ത് ചെയ്യും എന്ന ചെറിയ ‘ധൈര്യം’ ക്യാമ്പ് തുടങ്ങിയ ഉടന് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും എല്ലാവരുമായി അടുത്തിടപഴകിയതോടെ ആത്മവിശ്വാസം വര്ദ്ധിച്ചു.ഓരോ ദിവസം പിന്നിടുന്തോറും കേരള ടീമിനെ എല്ലാവര്ക്കും വേണം എന്ന രൂപത്തില് എത്തിക്കാന് എന്റെ മക്കള്ക്ക് സാധിച്ചു .പിന്നില് ഒരു കാഴ്ചക്കാരനായി മാത്രം ഞാന് നിന്നു.
ഉത്തര്പ്രദേശ്,ആസാം,ഒഡീസ,ഗുജറാത്ത്,മധ്യപ്രദേശ്,ആന്ധ്രപ്രദേശ്,കര്ണ്ണാടക,തമിഴ്നാട്,കേരളം,പോണ്ടിച്ചേരി തുടങ്ങീ പത്ത് സംസ്ഥാനങ്ങളെ പ്രതിനിധീകരിച്ച് പത്ത് വളന്റിയര്മാരും(അഞ്ച് ആണ്,അഞ്ച് പെണ്)ഓരൊ പ്രോഗ്രാം ഓഫീസറും ആയിരുന്നു ഒരു ടീമില് ഉണ്ടായിരുന്നത്. ചില സംസ്ഥാന ടീമുകളില് അംഗങ്ങള് ആയവര് യഥാര്ത്ഥത്തില് മറ്റ് സംസ്ഥാനവാസികള് ആയതിനാല് ഇന്ത്യയുടെ ഒരു മിനി പരിച്ഛേദം തന്നെ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
മെയ് 23 മുതല് 29 വരെ ഏഴ് ദിവസം പോണ്ടിച്ചേരി യൂത്ത്ഹോസ്റ്റലില് വച്ചായിരുന്നു ക്യാമ്പ്. “യുവത - സംസ്കാരത്തിന്റേയും പൈതൃകത്തിന്റേയും സംരക്ഷണത്തിന്” എന്നതായിരുന്നു ക്യാമ്പിന്റെ തീം.രാവിലെ ആറ് മണിക്ക് യോഗാസനത്തോട് കൂടി ക്യാമ്പ് തുടങ്ങും.പിന്നെ പ്രാതല്.ശേഷം എന്തെങ്കിലും ശ്രമദാനം.അതുകഴിഞ്ഞ് ഏതെങ്കിലും ഒരു വിഷയത്തില് പാനല് ഡിസ്കഷന്.ഊണിന് ശേഷംഏതെങ്കിലും ഒരു വിഷയത്തില് ക്ലാസ്സ്.വൈകിട്ട് ചായക്ക് ശേഷം മത്സരങ്ങള്.രാത്രി കള്ച്ചറല് പ്രോഗ്രാമുകള്.ഇതായിരുന്നു ക്യാമ്പ് ചര്യ.ഇടക്ക് ഒരു ദിവസം ഉച്ചക്ക് ശേഷം പോണ്ടിച്ചേരി സൈറ്റ്സീയിങും ഉണ്ടായിരുന്നു.
വിവിധ സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ കലാപ്രകടനങ്ങള് അവരുടെ സംസ്കാരവും ജീവിതരീതികളും വിളിച്ചോതുന്നതായിരുന്നു.തങ്ങളുടെ നാടിന്റെ പാരമ്പര്യകലകളും പൈതൃകവും നന്നായി അവതരിപ്പിക്കാന് എല്ലാ സംസ്ഥാന പ്രതിനിധികളും മത്സരിച്ചു.കേരള ടീം എന്ന നിലയില് വഞ്ചിപ്പാട്ടും നാടന്പാട്ടും ഒപ്പനയും തിരുവാതിരയും വിവിധ ദിവസങ്ങളിലായി ഞങ്ങളും അവതരിപ്പിച്ചു.പരിമിതികള്ക്കുള്ളില് നിന്ന് അവതരിപ്പിച്ചതായിട്ടും മറ്റ് ടീമുകളുടെ പ്രശംസ പിടിച്ചുപറ്റാന് സാധിച്ചു.കൂടാതെ വെസ്റ്റേണ് ഡാന്സും എന്റെ ടീമംഗം അവതരിപ്പിച്ചു. മക്കളോടൊപ്പം കള്ച്ചറല് പ്രോഗ്രാമുകളില് ഞാനും പങ്കെടുത്തു.മൂന്നാം വര്ഷ വിദ്യാര്ത്ഥികളായ നിയാസ്,മന്സൂര്,ശരത്,ജോയല്,ഫാസില്,അമീന്,ആരതി,കുങ്കുമ,അഞ്ജലി,രേശ്മ എന്നിവരായിരുന്നു കേരള ടീമിനെ പ്രതിനിധീകരിച്ചുള്ള എന്റെ വളണ്ടിയര്മാര്.
വാല്:ക്യാമ്പിന് പോകാന് വളണ്ടിയര്മാരുടെ പിന്നാലെ നടന്ന എന്നോട് ഇപ്പോള് മറ്റ് വളണ്ടിയര്മാര് ചോദിക്കുന്നത് “സാര് അടുത്ത ക്യാമ്പ് എന്നാ ?”
3 comments:
ക്യാമ്പിന് പോകാന് വളണ്ടിയര്മാരുടെ പിന്നാലെ നടന്ന എന്നോട് ഇപ്പോള് മറ്റ് വളണ്ടിയര്മാര് ചോദിക്കുന്നത് “സാര് അടുത്ത ക്യാമ്പ് എന്നാ ?”
മനസ്സമാധാനം കിട്ടാൻ പത്തുമാസം കഴിയണം,
31 വർഷം മുൻപ് NSS ക്യാമ്പ് നടത്തീട്ട് ഒരു സാർ പറഞ്ഞതാ......
പൊന്മളക്കാരാ...ചില ക്യാമ്പ് അങ്ങനേയും നടക്കാറുണ്ട്.എന്റെ മക്കള് ഇക്കാര്യത്തില് ഡീസന്റാ.
Post a Comment
നന്ദി....വീണ്ടും വരിക