ഡെല്‍ഹിയിലെ വട്ടം കറങ്ങലുകള്‍ - 2

                     ആദ്യ ദിവസത്തെ ആലു പരന്തയുടെയും ചായയുടെയും രുചി നാവിൽ തങ്ങി നിന്നതിനാൽ രണ്ടാം ദിവസം നേരത്തെ തന്നെ ഞാൻ പ്രാതലിന് ഓർഡർ നൽകി. നാല് പൂരിയും ബാജി എന്ന് പറയപ്പെടുന്ന ഒരു കറിയും ആയിരുന്നു കിട്ടിയത്. വയറ്‌ കാലിയായിരുന്നതിനാൽ നാലെണ്ണം പോയ വഴി അറിഞ്ഞതേയില്ല.

                പ്രാതൽ കഴിഞ്ഞ് റൂം വാടക അടക്കാനും മറ്റു ചില കാര്യങ്ങൾ അറിയാനുമായി ഞാൻ കൌണ്ടറിൽ എത്തി. കാർഡ് നൽകി സ്വൈപ് ചെയ്യാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ റിസപ്ഷനിലിരിക്കുന്ന പയ്യൻ പറഞ്ഞു

“സാർ...ആപ് ഏ.ടി.എം തക് ജാകർ പൈസ ലാവൊ...ഓർ ആപ് ഓൺലൈൻ മേം പയ് കരൊ...” 

ആ നിർദ്ദേശം എനിക്ക് ഒട്ടും ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.കാരണം ഡിജിറ്റൽ കാഷ് പെയ്മെന്റ് വഴി എനിക്ക് ഫെഡറൽ ബാങ്കിന്റെ ഉത്സവ് പോയിന്റുകൾ ലഭിക്കുമായിരുന്നു.മാത്രമല്ല ഡിജിറ്റൽ കാഷ് പെയ്മെന്റ്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ഞാൻ തന്നെ അതിനെ പെരുവഴിയിലാക്കുന്നത് ശരിയായി തോന്നിയില്ല.

“അരെ...ആസ്‌പാസ് മേം ക്യാ ദേഖ്ന ഹെ?” ഞാൻ അടുത്ത ചോദ്യം എയ്തു.

“ആപ് കൊ കിത്‌ന സമയ് ഹെ?”

“ബാരഹ് ബജെ തക്”

“.... മാൾ ഹെ”

‘നിന്റെ തല’ എന്ന് പറയാൻ തോന്നിയെങ്കിലും ഞാൻ സംയമനം പാലിച്ചു. ”ഔർ ക്യാ?”

“എക് ശിവ് മന്ദിർ ഭീ ഹെ...”

“@#$%“ എന്ന് പറയാതിരിക്കാൻ നിവൃത്തിയില്ലായിരുന്നു.

“എക് ഖണ്ടെ മേം ഇസ്കെ അലഗ് ആപ് ക്യാ ദേഖ്‌ന ഹെ?” എന്റെ ദ്വേഷ്യം മനസ്സിലാക്കി അവൻ പറഞ്ഞു.

                 പുറത്തിറങ്ങി ഒരു ചായ കുടിക്കാം എന്ന് കരുതി ഞാൻ അല്പം മുന്നോട്ട് നടന്നു. പ്രധാനമന്ത്രി മോദിജി കൊട്ടിഘോഷിക്കുന്ന സ്വഛ് ഭാരത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂക്കിന്റെ താഴെ തന്നെ നാറുന്നത് അപ്പോൾ ഞാൻ നേരിട്ട് ദർശിച്ചു. വൃത്തിയുള്ള ഭാരതം ഞാനും സ്വപ്നം കാണുന്നുണ്ടെങ്കിലും അത് ഒരു വിദൂര സ്വപ്നമാണെന്ന് വീണ്ടും തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

                അല്പം കൂടി മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയപ്പോൾ കണ്ടത് മറ്റൊരു കാഴ്ചയായിരുന്നു. തിരക്കേറിയ ആ മെയിൻ റോഡിന്റെ പകുതിയോളം കവർന്നെടുക്കുന്ന തരത്തിൽ ഒരു മണൽകൂന!ഒരാൾ അതിൽ നിന്നും  തൊട്ടടുത്ത കെട്ടിടത്തിലേക്ക് അല്പാല്പം മാറ്റുന്നുണ്ട്. യാത്രക്കാർക്കും കാൽനടക്കാർക്കും പരാതി ഒന്നും ഇല്ല!

                ഞാൻ വീണ്ടും മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. വീണ്ടും അതാ അടുത്ത മണൽക്കൂന.അതും റോഡിന്റെ പകുതി വരെ കവർന്നെടുത്തിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിൽ പോലും റോട്ടിൽ തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നത് കുറ്റകരമാണ്. ഇന്ത്യയുടെ തലസ്ഥാനത്ത് ആർക്കും ഇതിൽ ഇടപെടാനും പരാതി പറയാനും സമയമില്ല. ഇനിയും മുന്നോട്ട് പോയാൽ എന്തൊക്കെ കാണും എന്ന് പറയാൻ വയ്യ. തൊട്ടടുത്ത കടയിൽ നിന്നും ഒരു ചായയും കുടിച്ച് ഞാൻ റൂമിലേക്ക് തന്നെ മടങ്ങി.

                 റൂമിലെത്തി അല്പ സമയത്തിനകം തന്നെ റിസപ്ഷനിൽ നിന്നും ഫോൺ വന്നു. ചെക്ക് ഔട്ട് സമയം ആയി. എല്ലാം റെഡിയാക്കി വച്ചിരുന്നതിനാൽ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാൻ കൌണ്ടറിൽ എത്തി. ഓൺലൈനിൽ കാശ് അടക്കുകയാണെങ്കിൽ OYO Money എന്ന പേരിൽ തരുന്ന ഡിസ്കൌണ്ട് 212 രൂപയും കിഴിച്ച് 1908 അടച്ചാൽ മതി എന്നും കൌണ്ടറിൽ അടക്കുമ്പോൾ 2120 രൂപ അടക്കണം എന്നുമായിരുന്നു തലേ ദിവസം റിസപ്ഷനിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നത്. ഇന്ന് ആള് മാറിയപ്പോൾ 1908 രൂപ മാത്രമേ ഈടാക്കിയുള്ളൂ.
                 ഇന്നലെ ടാക്സി വിളിക്കാൻ നേരത്ത് സംഭവിച്ച പോലെ വീണ്ടും ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ ടാക്സി ഏർപ്പാട് ചെയ്യാൻ ഞാൻ കൌണ്ടറിൽ തന്നെ പറഞ്ഞു.അതിനുള്ള വാടകയായി 300 രൂപ അവിടെത്തന്നെ നൽകി. അല്പ സമയത്തിനകം തന്നെ ടാക്സി എത്തി.

“അരെ ഭായ്....യഹാം ആസ്‌പാസ് ദേഖ്‌നെ കെ‌ലിയെ കുച് നഹീം ഹെ?” യാത്രക്കിടയിൽ മുന്ന സിങ് എന്ന ഡ്രൈവറോട് ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചു.

“യെസ് സർ....കുതബ് മിനാർ ഹെ, ലോട്ടസ് ടെമ്പിൾ ഹെ....”

“വെ പുരാന ദില്ലി മേം ഹെം ന ?”

“നസ്ദീക് മേം ഹെ...യഹാം സെ ആധാ ഖംടെ മേം പഹുഞ്ചേഗ...”

ഹോട്ടലിൽ നിന്നും പറഞ്ഞതിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായ മറുപടി കേട്ട് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. കുത്തബ് മിനാറും ലോട്ടസ് ടെമ്പിളും രണ്ട് മൂന്ന് തവണ സന്ദർശിച്ചതിനാൽ എനിക്ക് നഷ്ടബോധം തോന്നിയില്ല.

“ഹോട്ടൽ വാല ബദ്‌മാശി ഹെ...വെ ഐസ ചോട്ട ദൂർ കെ ലിയെ ഹമേം ബുലായേഗ...കോയീ ഖൂംനെ കൊ പൂഛാ തൊ ഔർ കിസി കൊ ദേഗ...”

നിമിഷങ്ങൾക്കകം ഞങ്ങൾ എയർ‌പോർട്ടിൽ എത്തി. അല്പനേരം പുറത്ത് കാര്യങ്ങൾ നിരീക്ഷിച്ച ശേഷം ഞാൻ അകത്ത് കയറി.

പാഠം : ഹോട്ടൽ വാല പറയുന്നത് അപ്പടി വിശ്വസിക്കരുത്.

(അടുത്തഭാഗം ഇവിടെ ക്ലിക്കിയാല്‍ വായിക്കാം)