ലോക്ക്ഡൗണിൽ ഇളവ് ലഭിച്ചപ്പോൾ പ്രഭാത സവാരിക്കിറങ്ങിയതായിരുന്നു ദാസനും വിജയനും.ദാസൻ സർക്കാർ ഗുമസ്തനും വിജയൻ കൂലിപ്പണിക്കാരനുമാണ്. ദാസൻ്റെ മകൻ നഗരത്തിലെ കോളജിലാണ് പഠിക്കുന്നത്. നടത്തത്തിനിടയിൽ അവർ പതിവ് സംസാരം തുടങ്ങി.
ദാസൻ: വിജയാ... ഇന്ന് മുതൽ ലോകത്തിന് പഴയ താളക്രമം ഉണ്ടായിത്തുടങ്ങും.
വിജയൻ: അതെന്താ? ലോക്ക് ഡൗൺ ഇളവ് കൊണ്ടോ?
ദാസൻ: അല്ല. ഇന്ന് മുതൽ ഇൻറർനെറ്റ് സേവനം ഇല്ലാതാവുകയാണ്. അതോടെ ലോകം തന്നെ ലോക്ക് ഡൗൺ ആകും.
വിജയൻ: അതെന്ത് നെറ്റാ ദാസാ..?
ദാസൻ: അത്... അതിപ്പം എങ്ങനാ പറഞ്ഞ് തരാ ...? ഒരു മിനുട്ട് ... ഒന്ന് ഗൂഗിൾ ചെയ്യട്ടെ... ( ഫോൺ എടുത്തതും) അയ്യോ... നെറ്റ് സേവനം ഇല്ലല്ലോ?
വിജയൻ: ഓ എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഫോണിൽ വാട്സാപ്പും ഫേസ്ബുക്കും നോക്കുന്നതല്ലേ ഇൻ്റർനെറ്റ്?
ദാസൻ: ആ... അങ്ങനെയെങ്കിൽ അങ്ങനെ .. വാട്സാപ്പും ഫേസ് ബുക്കും ഇല്ലാത്ത ജീവിതം... ഉപ്പില്ലാത്ത കഞ്ഞി പോലെയായിരിക്കും.
വിജയൻ: വാട്സാപ്പും ഫേസ്ബുക്കും ഇല്ലാതെയല്ലേ നിൻ്റെ മാതാപിതാക്കൾ നിന്നെ ഇത്രേം വളർത്തിയത്? അവർ നിന്നെ ശ്രദ്ധിച്ച പോലെ നിനക്ക് നിൻ്റെ മകനെ നോക്കാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ടോ ഇപ്പോൾ? ഇതില് തോണ്ടി തോണ്ടി മനുഷ്യരുടെ ചൂണ്ട് വിരലിൻ്റെ ആകൃതി പോലും മാറിയില്ലേ?
ദാസൻ: അത് പറഞ്ഞപ്പഴാ ഓർത്തത്. മകൻ ഇന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. വീട്ടിലേക്ക് തിരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ലൈബ്രറിയിൽ നിന്ന് പുസ്തകം എടുക്കാനുണ്ടത്രേ... ആ പുസ്തകം ലൈബ്രറിയിൽ ഉണ്ടോന്നറിയാൻ ഇനി അവിടെ നേരിട്ട് പോകുക തന്നെ വേണം പോലും. ഇൻറർനെറ്റില്ലാത്തതിൻ്റെ ദുരിതം.
വിജയൻ: ആ... അതോണ്ട് ഒരു നടത്തം കിട്ടിയില്ലേ? മാത്രമല്ല, ആവശ്യമുള്ള പുസ്തകം തിരയുന്നതിനിടക്ക് വേറെ വല്ല നല്ല പുസ്തകോം ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടാലോ?
ദാസൻ: അത് ശരിയാണല്ലാ! ഇനി ഇന്ന് അവൻ എങ്ങനെയെത്തും എന്നാ പിടി കിട്ടാത്തത്. ബസ് സമയം നെറ്റിൽ നോക്കി ഉറപ്പാക്കിയായിരുന്നു അവർ വരാറ്. ഇനിയിപ്പോ...?
വിജയൻ: ഇത് തന്നെയാ പ്രശ്നം.. നമ്മുടെ പല കഴിവുകളും നീ പറഞ്ഞ ഇൻ്റർനെറ്റിലൂടെ നഷ്ടമായി.നഗരത്തിലെ സ്റ്റാൻ്റിൻ്റെ ചുമരിൽ ബസ് സമയം മുഴുവൻ എഴുതി വച്ചത് നീയും ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ലേ? നമ്മുടെ കാഴ്ചയും ചിന്തയും ഒക്കെ ചുരുങ്ങിപ്പോയത് ഇപ്പോൾ മനസിലായോ?
ദാസൻ: ഈ ബുദ്ധി എനിക്ക് നേരത്തെ തോന്നാത്തത് എന്തുകൊണ്ടായിരുന്നു വിജയാ?
വിജയൻ: ഓരോന്നിനും അതിൻ്റേതായ സമയം ഉണ്ട് ദാസാ... എല്ലാം വിരൽത്തുമ്പിൽ കിട്ടിയപ്പോ നമ്മൾ ചുറ്റുപാടും മറന്നു. നമ്മുടെ തലച്ചോറിന് വിശ്രമം നൽകി. ഒന്നും ഓർമ്മിച്ച് വയ്ക്കാതായി. നിൻ്റെ മോൻ്റെ മൊബൈൽ നമ്പർ നീ ഒന്ന് പറഞ്ഞെ...
ദാസൻ: അത്... അത് ... അവന് രണ്ട് മൂന്ന് നമ്പർ ഉണ്ട്. അതോണ്ട് എനക്കറിയില്ല.
വിജയൻ: ഹ ഹ ഹാ.. അത് തന്നെയാ പറഞ്ഞത്. അങ്ങനെയുള്ളവരൊക്കെ ഇനി കഷ്ടപ്പെടും.അവർ ലോകം അറിയാൻ പോകുന്നത് ഇന്ന് മുതലായിരിക്കും.
ദാസൻ: വിജയാ... നീ ഇന്ന് ഒന്നല്ല, ഒരു പാട് പാഠങ്ങൾ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു. ഇന്നത്തെ പ്രാതൽ എൻ്റെ വീട്ടിലാക്കാം.. ഞാൻ സ്നിഗ്ഗിയിലേക്ക് ഒരു ഓർഡർ കൊടുക്കട്ടെ...
വിജയൻ: അതെന്താ സ്നിഗ്ഗി?
ദാസൻ: ഭക്ഷണം വിതരണം ചെയ്യുന്നവരാ.. ഓൺലൈനിൽ ഓർഡർ ചെയ്താ മതി.
വിജയൻ: എടാ പൊട്ടാ... അതിനും വേണ്ടേ നീ നേരത്തെ പറഞ്ഞ ആ വല... വാ.... നമുക്ക് മയമാക്കാൻ്റെ ചായക്കടയിൽ നിന്ന് ഓരോ കട്ടനടിച്ച് പിരിയാം.
ദാസൻ: വിജയാ... ഇന്ന് മുതൽ ലോകത്തിന് പഴയ താളക്രമം ഉണ്ടായിത്തുടങ്ങും.
വിജയൻ: അതെന്താ? ലോക്ക് ഡൗൺ ഇളവ് കൊണ്ടോ?
ദാസൻ: അല്ല. ഇന്ന് മുതൽ ഇൻറർനെറ്റ് സേവനം ഇല്ലാതാവുകയാണ്. അതോടെ ലോകം തന്നെ ലോക്ക് ഡൗൺ ആകും.
വിജയൻ: അതെന്ത് നെറ്റാ ദാസാ..?
ദാസൻ: അത്... അതിപ്പം എങ്ങനാ പറഞ്ഞ് തരാ ...? ഒരു മിനുട്ട് ... ഒന്ന് ഗൂഗിൾ ചെയ്യട്ടെ... ( ഫോൺ എടുത്തതും) അയ്യോ... നെറ്റ് സേവനം ഇല്ലല്ലോ?
വിജയൻ: ഓ എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഫോണിൽ വാട്സാപ്പും ഫേസ്ബുക്കും നോക്കുന്നതല്ലേ ഇൻ്റർനെറ്റ്?
ദാസൻ: ആ... അങ്ങനെയെങ്കിൽ അങ്ങനെ .. വാട്സാപ്പും ഫേസ് ബുക്കും ഇല്ലാത്ത ജീവിതം... ഉപ്പില്ലാത്ത കഞ്ഞി പോലെയായിരിക്കും.
വിജയൻ: വാട്സാപ്പും ഫേസ്ബുക്കും ഇല്ലാതെയല്ലേ നിൻ്റെ മാതാപിതാക്കൾ നിന്നെ ഇത്രേം വളർത്തിയത്? അവർ നിന്നെ ശ്രദ്ധിച്ച പോലെ നിനക്ക് നിൻ്റെ മകനെ നോക്കാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ടോ ഇപ്പോൾ? ഇതില് തോണ്ടി തോണ്ടി മനുഷ്യരുടെ ചൂണ്ട് വിരലിൻ്റെ ആകൃതി പോലും മാറിയില്ലേ?
ദാസൻ: അത് പറഞ്ഞപ്പഴാ ഓർത്തത്. മകൻ ഇന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. വീട്ടിലേക്ക് തിരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ലൈബ്രറിയിൽ നിന്ന് പുസ്തകം എടുക്കാനുണ്ടത്രേ... ആ പുസ്തകം ലൈബ്രറിയിൽ ഉണ്ടോന്നറിയാൻ ഇനി അവിടെ നേരിട്ട് പോകുക തന്നെ വേണം പോലും. ഇൻറർനെറ്റില്ലാത്തതിൻ്റെ ദുരിതം.
വിജയൻ: ആ... അതോണ്ട് ഒരു നടത്തം കിട്ടിയില്ലേ? മാത്രമല്ല, ആവശ്യമുള്ള പുസ്തകം തിരയുന്നതിനിടക്ക് വേറെ വല്ല നല്ല പുസ്തകോം ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടാലോ?
ദാസൻ: അത് ശരിയാണല്ലാ! ഇനി ഇന്ന് അവൻ എങ്ങനെയെത്തും എന്നാ പിടി കിട്ടാത്തത്. ബസ് സമയം നെറ്റിൽ നോക്കി ഉറപ്പാക്കിയായിരുന്നു അവർ വരാറ്. ഇനിയിപ്പോ...?
വിജയൻ: ഇത് തന്നെയാ പ്രശ്നം.. നമ്മുടെ പല കഴിവുകളും നീ പറഞ്ഞ ഇൻ്റർനെറ്റിലൂടെ നഷ്ടമായി.നഗരത്തിലെ സ്റ്റാൻ്റിൻ്റെ ചുമരിൽ ബസ് സമയം മുഴുവൻ എഴുതി വച്ചത് നീയും ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടില്ലേ? നമ്മുടെ കാഴ്ചയും ചിന്തയും ഒക്കെ ചുരുങ്ങിപ്പോയത് ഇപ്പോൾ മനസിലായോ?
ദാസൻ: ഈ ബുദ്ധി എനിക്ക് നേരത്തെ തോന്നാത്തത് എന്തുകൊണ്ടായിരുന്നു വിജയാ?
വിജയൻ: ഓരോന്നിനും അതിൻ്റേതായ സമയം ഉണ്ട് ദാസാ... എല്ലാം വിരൽത്തുമ്പിൽ കിട്ടിയപ്പോ നമ്മൾ ചുറ്റുപാടും മറന്നു. നമ്മുടെ തലച്ചോറിന് വിശ്രമം നൽകി. ഒന്നും ഓർമ്മിച്ച് വയ്ക്കാതായി. നിൻ്റെ മോൻ്റെ മൊബൈൽ നമ്പർ നീ ഒന്ന് പറഞ്ഞെ...
ദാസൻ: അത്... അത് ... അവന് രണ്ട് മൂന്ന് നമ്പർ ഉണ്ട്. അതോണ്ട് എനക്കറിയില്ല.
വിജയൻ: ഹ ഹ ഹാ.. അത് തന്നെയാ പറഞ്ഞത്. അങ്ങനെയുള്ളവരൊക്കെ ഇനി കഷ്ടപ്പെടും.അവർ ലോകം അറിയാൻ പോകുന്നത് ഇന്ന് മുതലായിരിക്കും.
ദാസൻ: വിജയാ... നീ ഇന്ന് ഒന്നല്ല, ഒരു പാട് പാഠങ്ങൾ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു. ഇന്നത്തെ പ്രാതൽ എൻ്റെ വീട്ടിലാക്കാം.. ഞാൻ സ്നിഗ്ഗിയിലേക്ക് ഒരു ഓർഡർ കൊടുക്കട്ടെ...
വിജയൻ: അതെന്താ സ്നിഗ്ഗി?
ദാസൻ: ഭക്ഷണം വിതരണം ചെയ്യുന്നവരാ.. ഓൺലൈനിൽ ഓർഡർ ചെയ്താ മതി.
വിജയൻ: എടാ പൊട്ടാ... അതിനും വേണ്ടേ നീ നേരത്തെ പറഞ്ഞ ആ വല... വാ.... നമുക്ക് മയമാക്കാൻ്റെ ചായക്കടയിൽ നിന്ന് ഓരോ കട്ടനടിച്ച് പിരിയാം.
