Tuesday, January 29, 2008
അബുവിന്റെ മടക്കയാത്ര
അബുവും കോയാക്കയും അര്‍മാന്‍ മോല്യാരും സൈതാലിയും മക്കാനിയിലേക്ക്‌നടന്നു.
"ആയിശോ.....ആ.....യിശോ......കട്പ്പത്ത്ല്* നാല്‌ ചായ....." കോയാക്കഭാര്യയോട്‌ വിളിച്ച്‌ പറഞ്ഞു.
"ഇതാ .....പ്പം റെഡി"
"പിന്നെ.....നിങ്ങള്‌ രണ്ടാളും കൂടി കൊറച്ച്‌ നേരം ഒന്ന് വിശ്രമിക്കി....ഞാനും അബും കൂടി സാധനങ്ങളൊക്കെ പെട്ടീലാക്കട്ടെ..." മോല്യാരെ നോക്കികോയാക്ക പറഞ്ഞു.
"ആ....ഞ്‌* ഒന്ന് സൊകായി* മയങ്ങണം..."അര്‍മാന്‍ മോല്യാര് പറഞ്ഞു.
"അതെന്നെ....വൈന്നേരം വരെ സമയണ്ടല്ലോ......അതാ...ആ മുറീക്ക്‌ കേറിക്കോളിന്‍..."മക്കാനിയിലെ ഒരു മുറി കാണിച്ചുകൊണ്ട്‌ കോയാക്ക പറഞ്ഞു.
അബുവിനെയും കൂട്ടി കോയാക്ക അകത്തേക്ക്‌ പോയി.അര്‍മാന്‍ മോല്യാരും സൈതാലിയും തറയില്‍പാ വിരിച്ച്‌ കിടന്നു.താമസിയാതെ അവര്‍ കൂര്‍ക്കം വലിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
"അബോ....." കോയാക്ക വിളിച്ചു.
"ഉം...എത്താ..."
"നീ ഭാഗ്യവാനാ.."
"എത്തെയ്നും"
"കൊറേ കാര്യങ്ങള്‌ണ്ട്‌....നാട്‌ വിട്ട്‌ എത്ത്യേത്‌ നേരെ മൂത്താപ്പാന്റെ പീട്യേല്‌...പിന്നെ നെന്റെ കാര്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഓടി നടക്ക്‌ണ ഒര്‌ മോല്യാര്...നാളെ നെന്നെ തിരിച്ച്‌ നാട്ട്‌ലേക്ക്‌ വ്‌ടാംന്ന് കര്‌തി ന്‌ക്കുമ്പം നെന്നിം തെരഞ്ഞ്‌ ആള്‌ ഇവടെ...."
"മൂത്താപ്പാന്റെ അട്‌ത്ത്‌ എത്ത്യേതാ ന്റെ ബാക്യം*....അല്ലംദുലില്ല"
"ഇനി നാട്ട്‌ പോയി തിരിച്ച്‌ വര്‌ണ്‌ല്ലെങ്കിലും മൂത്താപ്പാനെ ഓര്‍ക്കണം...മൂത്താപ്പാക്ക്‌ കുട്ട്യേള്‌ല്ലാത്ത സങ്കടം നീ വന്നപ്പം പോയീനു...നാളെ മൊതല്‌ ഈ മക്കാനീല്‌..." കോയാക്കയുടെ തൊണ്ടയിടറി വാക്കുകള്‍ മുറിഞ്ഞു.
" മൂത്താപ്പ കര്യണ്ട...ഞാം നാട്‌ ബ്‌ടുംബം ഇമ്മിം* നൊലോള്‍ച്ചീനി*....നാട്ട്‌ ചെന്ന്‌ട്ട്‌ ഇമ്മാനോട്‌ കാര്യം പറഞ്ഞാല്‌ ഇമ്മ ന്നെ ങളെ അട്‌ത്ത്‌ക്കെന്നെ ബ്‌ടും..."
"നെന്റെ ഉമ്മാനെ ഓര്‍ത്ത്‌ട്ടാ ഞാന്‍ നെന്നെ വിടുന്നത്‌...ആ ഉമ്മാക്കും ണ്ടാവും മോനെ കാണാന്‌ള്ള ആഗ്രഹം...പെറ്റമ്മിം പോറ്റമ്മിം ഒര്‌ക്കലും തുല്ല്യാവൂല..."
"ഉം.."
വര്‍ത്തമാനത്തിനിടയില്‍ കോയാക്കയും അബുവും സാധനങ്ങളെല്ലാം ഒരു തകരപ്പെട്ടിയിലാക്കി.വൈകുന്നേരമായപ്പോള്‍ മോല്യാരെയും സൈതാലിയെയും കോയാക്ക തന്നെ വിളിച്ചുണര്‍ത്തി.അബു കുളിച്ച്‌ പുതിയ വസ്ത്രമുടുത്ത്‌ ഒരുങ്ങി നിന്നിരുന്നു.
"ആ....ഒറങ്ങ്യേപ്പം നല്ല സൊകം...ജ്ജ്‌ ഇത്രള്‍പ്പം* ഒര്‌ങ്ങ്യോ?" അബുവിനെ നോക്കി മോല്യാര് ചോദിച്ചു.
"സൈതാല്യേ...ന്നാ....പോവല്ലേ?" അര്‍മാന്‍ മോല്യാര് സൈതാലിയോട്‌ ചോദിച്ചു.
"ഇതാ അബൂന്റെ പെട്ടി..." കോയാക്ക പെട്ടി താങ്ങി എടുത്തു കൊണ്ടു വന്നു.
"ആ സൈതാല്യേ...പെട്ടിട്‌ത്തോ...കോയാ....ഞമ്മള്‌ന്നാ പോയി ബെരട്ടെ...ദുആല്‌* ഞമ്മളിം പെട്‌ത്തണം.....അസ്സലാമലൈക്കും..."
അര്‍മാന്‍ മോല്യാരും തലയില്‍ പെട്ടിയുമായി സൈതാലിയും മക്കനിയില്‍ ന്നിന്നിറങ്ങി.
അബു കോയാക്കയെ നോക്കി.രണ്ട്‌ പേരുടെയും കണ്ണില്‍ നിന്ന് കണ്ണ്‌നീര്‍ കുത്തി ഒഴുകി.കോയാക്ക അബുവിനെമാറോട്‌ ചേര്‍ത്ത്‌ കെട്ടിപ്പിടിച്ച്‌ കരഞ്ഞു.
"മോനേ....പോയി വാ...."കോയാക്ക പറഞ്ഞു.
"അസ്സലമലൈക്കും..." അബു സലാം പറഞ്ഞിറങ്ങി.
"വലൈകുമുസ്സലാം.."
അബു നടന്ന് നീങ്ങുന്നതും നോക്കി മക്കാനിയുടെ തൂണില്‍ ചാരി നിന്ന് കോയാക്ക കണ്ണ്‌നീര്‍ തുടച്ചു.
(തുടരും..)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
കട്പ്പത്ത്ല് = സ്ട്രോങ്ങ്‌ല്‌
ഞ്‌ = ഇനി
സൊകായി = സുഖമായി
ബാക്യം = ഭാഗ്യം
ഇമ്മിം = ഉമ്മയും
നൊലോള്‍ച്ചീനി = നിലവിളിച്ചിരുന്നു
ഇത്രള്‍പ്പം = ഇത്ര എളുപ്പം
ദുആല്‌ = പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍
6 comments:
:)
അബു നടന്ന് നീങ്ങുന്നതും നോക്കി മക്കാനിയുടെ തൂണില്‍ ചാരി നിന്ന് കോയാക്ക കണ്ണ്‌നീര്‍ തുടച്ചു.
......
അബുവും സൈനബയും
ബാക്കി പോരട്ടെ
അബൂക്ക , അരീക്കോടന്‍... പിയ,പിയ
നന്നായി.....പോരട്ടങ്ങനെ പോരട്ടെ...
കുഞ്ഞായീ, അക്ബര്‍ , ശിവാ ....സ്വാഗതം , ബാക്കി പിന്നാലെ വരുന്നുണ്ട്‌.
Post a Comment
നന്ദി....വീണ്ടും വരിക