അവിലും വെള്ളം കൊണ്ടൊരു കല്യാണസദ്യ !!!

അടുക്കള മൂലയില്‍ തൂങ്ങുന്ന മൈസൂര്‍ പഴക്കുലയിലേക്ക്‌ നോക്കി ഉമ്മ ചോദിച്ചു. "പണ്ടെല്ലാം പഴം ഞൗണ്ടി അവിലും വെള്ളം ഉണ്ടാക്കാറുണ്ടായിരുന്നു.നിങ്ങള്‍ക്കെന്താ അതൊന്നും വേണ്ടേ?" "അത്‌ ചീഞ്ഞ പഴം ഉപയോഗപ്പെടുത്താനുള്ള മാര്‍ഗ്ഗമാ ഉമ്മാ...."ഞാന്‍ ഉമ്മയെ ധരിപ്പിച്ചു. "അത്‌ ഇപ്പോള്‍....... പണ്ട്‌ അകലെയുള്ള പല ബന്ധുവീടുകളിലും നടന്നുപോകേണ്ടിയിരുന്നു.ഓരോ ബന്ധുവീട്ടില്‍ നിന്നും ഇത്തരത്തിലുള്ള അവിലും വെള്ളം കിട്ടും.അത്‌ കുടിച്ചാല്‍ വിശപ്പും ദാഹവും മാറും.അടുത്ത ബന്ധുവീട്ടില്‍ എത്താന്‍ അത്‌ മതി." ഉമ്മ ഇത്രയും പറഞ്ഞപ്പോഴാണ്‌ എനിക്ക്‌ ഒരു പഴയ അമളി (എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ലെങ്കിലും) ഓര്‍മ്മ വന്നത്‌. അരീക്കോട്‌ കൂടി ഒഴുകുന്ന ചാലിയാറിന്റെ അക്കരെയുള്ള ഒരു സ്ഥലമാണ്‌ മൂര്‍ക്കനാട്‌.ഇപ്പോള്‍ അതുവഴി ബസ്‌ സര്‍വ്വീസ്‌ ഉണ്ടെങ്കിലും അന്ന് അങ്ങോട്ട്‌ നടന്നു പോകണമായിരുന്നു.അങ്ങനെ ഇരിക്കെ മൂര്‍ക്കനാട്ടുകാരനും, ബാപ്പയുടെ സഹപ്രവര്‍ത്തകനുമായ അസീസ്‌ മാസ്റ്റര്‍ , അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകളുടെ കല്യാണത്തിന്‌ ബാപ്പയെ ക്ഷണിച്ചു.ആ സമയത്ത്‌ ഞാന്‍ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ കല്യാണ തിയ്യതി ഞാന്‍ വെറുതേ നോട്ട്ചെയ്തു വച്ചു. അസീസ്‌ മാസ്റ്ററുടെ വീട്ടിലെത്താന്‍ പുഴ കടക്കണം.പുഴ അക്കരെ പറ്റാന്‍ തോണിയില്‍ കയറണം.തോണി ഇറങ്ങി ഒരു കിലോീമീറ്ററോളം നടക്കുകയും വേണം.തോണിയില്‍ കയറാന്‍ ബാപ്പാക്ക്‌ പേടിയായതിനാല്‍ കല്യാണത്തിന്‌ പോകാനുള്ള ഓര്‍ഡര്‍ ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. എന്റെ നിര്‍ഭാഗ്യത്തിന്‌ കല്യാണ തിയ്യതിയുടെ തൊട്ട്‌ മുമ്പിലെ ഞായറാഴ്ച രാവിലെ ബാപ്പ എന്നെ വിളിച്ച്‌ പറഞ്ഞു. "ഇന്ന് അസീസ്‌ മാഷെ മകളെ കല്യാണമാ....നീ പോകണം..." "അത്‌ ഇന്നല്ല....അടുത്ത ആഴ്ചയാണ്‌..." ഞാന്‍ ബാപ്പയോട്‌ പറഞ്ഞു. "ഏയ്‌....ഈ ആഴ്ച തന്നെയാണ്‌..."ബാപ്പ തറപ്പിച്ച്‌ പറഞ്ഞു. ഒന്ന് വിളിച്ച്‌ ഉറപ്പ്‌ വരുത്താന്‍ ഇന്നത്തെ പോലെ മൊബൈലോ ഫോണോ ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ ബാപ്പയുടെ ഉത്തരവനുസരിച്ച്‌ ഞാന്‍ കല്യാണത്തിന്‌ പുറപ്പെട്ടു. അസീസ്‌ മാസ്റ്ററുടെ വീടിന്‌ അടുത്തെത്തിയിട്ടും ബിരിയാണി മണമോ ആള്‍ക്കാരുടെ തിരക്കും ബഹളമോ ഒന്നും കേള്‍ക്കാത്തതിനാല്‍ എന്റെ ഭയം വര്‍ദ്ധിച്ചു.താമസിയാതെ വീട്ടുമുറ്റത്ത്‌ എത്തിയ എന്നെ പൂമുഖത്ത്‌ ഏകനായി ഇരിക്കുന്ന അസീസ്‌ മാസ്റ്റര്‍ സ്വീകരിച്ചു.എന്റെ ജാള്യത മറച്ചുപിടിക്കാന്‍ ഞാന്‍ പരമാവധി ശ്രമം നടത്തി. പലവിധ സംസാരത്തിനിടയില്‍ , നടന്ന് ക്ഷീണിച്ച്‌ അവശനായി കയറിവന്ന എനിക്ക്‌ കുടിക്കാനായി അവിലും വെള്ളം കൊണ്ടു വന്നു.ദാഹം കാരണം ഞാനത്‌ വേഗം വായിലാക്കി.പഴം കൈ കൊണ്ട്‌ കുഴച്ച്‌ തയ്യാറാക്കിയ ആ അവിലും വെള്ളം വായില്‍ ഒഴിക്കേണ്ട താമസം എനിക്ക്‌ ഓക്കാനം വന്നു.എങ്ങനെയൊക്കെയോ അല്‍പം കുടിച്ചെന്ന് വരുത്തി എന്റെ വരവിന്റെ പിന്നിലെ കഥ അസീസ്‌ മാഷെ ധരിപ്പിച്ച്‌ ഞാന്‍ തിരിച്ചുപോന്നു. ബിരിയാണി പ്രതീക്ഷിച്ച്‌ പോയ എനിക്ക്‌ അവിലും വെള്ളം കുടിച്ച്‌ ഓക്കാനിക്കാനായിരുന്നു അന്നത്തെ വിധി.തൊട്ടടുത്ത ആഴ്ച നടന്ന കല്യാണത്തിന്‌ പിന്നെ ഞാന്‍ പോയില്ല എന്നാണെന്റെ ഓര്‍മ്മ.