പിതൃസ്മരണ

ജീവിതത്തിൽ എനിക്ക് റോൾ മോഡലായ എൻ്റെ പ്രിയ പിതാവ് ഇഹലോകവാസം വെടിഞ്ഞിട്ട് ഒരു വ്യാഴവട്ടം പൂർത്തിയായി. ഏതാനും മാസങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് എൻ്റെ നാട്ടുകാരനും സഹപ്രവർത്തകനുമായ കൃഷ്ണൻ മാഷ് എന്നോട് പറഞ്ഞ ഒരു അനുഭവം ഞാനിവിടെ സ്മരിക്കട്ടെ...

"നിങ്ങളുടെ ആ ഭാഗത്ത് നിന്നും നിങ്ങളുടെ വിഭാഗക്കാരനായ ഒരധ്യാപകൻ ഉണ്ടായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ സ്കൂളിൽ .... പേര് ഞാനോർക്കുന്നില്ല. "

കൃഷ്ണൻ മാഷ് പറയുന്നത് മറ്റാരെപ്പറ്റിയോ ആണെന്ന് കരുതി ഞാൻ ആലോചനയിൽ മുഴുകി.

"സാമൂഹ്യപാഠം എടുത്തിരുന്ന ആ മാഷക്ക് ചെവി കേൾക്കൽ അൽപം കുറവായിരുന്നു."

ആ സ്കൂളിൽ ഈ അടയാളം ചേരുന്ന ഏക വ്യക്തി എൻ്റെ പിതാവ് മാത്രമായിരുന്നു. അതിനാൽ ബാക്കി കുടി കേൾക്കാൻ ഞാൻ കാതോർത്തു.

"ങാ... എന്നിട്ട് ?"

"അന്ന് എനിക്കൊന്നും പുസ്തകം വാങ്ങാൻ കഴിവില്ലായിരുന്നു. എൻ്റെ കൂട്ടുകാരൻ്റെ സ്ഥിതി അതിലും കഷ്ടമായിരുന്നു. അഞ്ച് ദിവസവും ധരിക്കാനായി ആകെ ഒരു ട്രൗസറും ബനിയനും മാത്രമായിരുന്നു അവനുണ്ടായിരുന്നത്.''

"ഓഹ്...  വല്ലാത്തൊരു കാലം തന്നെ ...''

" എന്നിട്ട്, ഞാൻ സൂചിപ്പിച്ച ഈ മാഷ് ഒരു ദിവസം അവനെയും കൂട്ടി അരീക്കോട് അങ്ങാടിയിൽ പോയി ... അവന് പുതിയൊരു മുണ്ടും കുപ്പായവും വാങ്ങിക്കൊടുത്തു. അന്ന് അവൻ്റെ മുഖത്തെ സന്തോഷം .... വാക്കുകൾ കൊണ്ട് വിവരിക്കാൻ പറ്റില്ല... "

നിമിഷ നേരത്തേക്ക് ഞാൻ , പിതാവ് കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന എൻ്റെ ബാല്യകാലത്തേക്ക് പോയി. കൃഷ്ണൻ മാഷ് പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

"മാഷേ... അബ്ദുറഹ്മാൻ കുട്ടി മാസ്റ്റർ എന്ന നിങ്ങളുടെ ആ അധ്യാപകൻ എൻ്റെ പിതാവായിരുന്നു."

ബാപ്പ ഞങ്ങളെ നിരവധി നല്ല സ്വഭാവങ്ങൾ കുട്ടിക്കാലത്ത് തന്നെ പരിശീലിപ്പിച്ചിരുന്നു. ചെറിയവരോട് സ്നേഹം കാണിക്കേണ്ടത് എങ്ങനെ എന്നും മുതിർന്നവരോട് പെരുമാറേണ്ടത് എങ്ങനെ എന്നും ബാപ്പ പഠിപ്പിച്ച് തന്നു. കുട്ടികൾക്കായി ഒരു പൊതി കൽക്കണ്ടം ബാപ്പ എന്നും വാങ്ങി സൂക്ഷിക്കുമായിരുന്നു. പക്ഷികൾക്കും മൃഗങ്ങൾക്കും കുടിക്കാനായി മുറ്റത്ത് വെള്ളം വയ്ക്കുന്ന രീതി ബാപ്പ എത്രയോ മുമ്പ് തന്നെ ഞങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ചിരുന്നു. മുറ്റവും പരിസരവും പൊതുവഴിയും അടിച്ചുവാരിയിരുന്നത് ബാപ്പയായിരുന്നു. ഞങ്ങളോടും അത് ചെയ്യാൻ കൽപിച്ചിരുന്നു. ഇന്ന് ഞാൻ ചെയ്യുന്ന മിക്ക സാമൂഹ്യ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെയു പ്രചോദനവും ഊർജ്ജകേന്ദ്രവും എൻ്റെ പ്രിയ പിതാവ് തന്നെയായിരുന്നു.

ദൈവം അർഹമായ പ്രതിഫലം നൽകട്ടെ.. ആമീൻ.