മക്കളുടെ കൂടെ ഒരു ആശുപത്രിവാ‍സം

ഭാര്യയുടെ പ്രസവത്തോടനുബന്ധിച്ച് കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ച ഞാനും ആശുപത്രി വാസത്തില്‍ ആയിരുന്നു.പേ വാഡില്‍ റൂം കിട്ടിയതിനാല്‍ ജനറല്‍ വാര്‍ഡില്‍ കിടക്കുന്നതിന്റെ ദുരിതങ്ങള്‍ അനുഭവിച്ചില്ല.എങ്കിലും ഓപറേഷന്‍ കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഉച്ച മുതല്‍ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ വരെ നിരീക്ഷണത്തിനായി ഭാര്യയെ ജനറല്‍ വാര്‍ഡില്‍ കിടത്തേണ്ടി വന്നു.എനിക്ക് രാത്രി ഒമ്പത് മണി വരെയേ അവിടെ സമയമനുവദിച്ചിരുന്നുള്ളൂ.ഒമ്പതു മണി മുതല്‍ രാവിലെ ആറ് മണി വരെ ഭാര്യയുടെ ഉമ്മയും ജ്യേഷ്ഠത്തിയും അവിടെ കഴിച്ചു കൂട്ടി.


രോഗികള്‍ക്ക് തന്നെ കിടക്കാന്‍ ഇടമില്ലാത്തിടത്ത് ബൈസ്റ്റാന്ററായി രണ്ട് പേര്‍ നിന്നാല്‍ അവര്‍ ഉറങ്ങിയോ എന്ന ചോദ്യത്തിന് പ്രസക്തിയില്ല.പക്ഷേ റൂമിലേക്ക് പോയ ഞാന്‍ ഉറങ്ങിയോ എന്ന ചോദ്യത്തിന് പ്രസക്തിയുണ്ട്താനും. മൂട്ടകളുടെ നവരാത്രി കാരണം ഞാന്‍ അന്ന് ശിവരാത്രി ആഘോഷിച്ചു എന്ന് ചുരുക്കി പറയാം.


കുഞ്ഞ് പിറന്ന് മൂന്നാം ദിനം ഞാന്‍ എന്റെ മൂത്ത രണ്ട് മക്കളേയും കൊണ്ട് ആശുപത്രിയില്‍ പോയി.അന്ന് അവിടെ താമസിപ്പിക്കാനായി , വൈകിട്ടാണ് അവരെ കൊണ്ടുപോയത്.അവരുടെ ഉമ്മയേയും പുതിയ കുഞ്ഞനിയത്തിയേയും കാണിക്കുന്നതിലുപരി എന്റെ മനസ്സില്‍ മറ്റു ചില പദ്ധതികളുണ്ടായിരുന്നു.അവയാണ് ഞാന്‍ ഈ പോസ്റ്റിലൂടെ പറയാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്.


1. ആശുപത്രിവാസം അത്ര സുഖകരമല്ല എന്ന സന്ദേശം കുട്ടികളെ നേരിട്ട് മനസ്സിലാക്കിക്കുക.കിടക്കാന്‍ നേരത്ത് ഒരു മണിക്കൂര്‍ കരണ്ട് പോയതിനാല്‍ അവര്‍ക്കത് വ്യക്തമായും ബോദ്ധ്യമായി!!!കൊതുകും മൂട്ടയും ഒരുമിച്ച് ആക്രമിച്ചപ്പോഴും ചൂടില്‍ കുട്ടികള്‍ ഉരുണ്ട്മറിയുമ്പോഴും നിസ്സഹായനായി നോക്കി നില്‍ക്കാനേ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ.


2. വിവിധ വാര്‍ഡുകള്‍ സന്ദര്‍ശിച്ച് വിവിധതരം രോഗികളെ നേരിട്ട് കണ്ട് രോഗങ്ങളുടെയും രോഗികളുടേയും  ദൈന്യാവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കുക.അതു വഴി തങ്ങള്‍ക്ക് ലഭിച്ച ആരോഗ്യാവസ്ഥയില്‍ ദൈവത്തിനോട്‌ നന്ദിയുള്ളവരായിരിക്കുക.


3. രോഗം എന്ന അവസ്ഥ ലിംഗ-മത-ജാതി ഭേദമന്യേ ആര്‍ക്കും എപ്പോഴും പിടിപെടാം എന്ന് മനസ്സിലാക്കികൊടുക്കുക.


എന്റെ ഉദ്ദേശങ്ങള്‍ എല്ലാം സഫലമായി.വാര്‍ഡിലൂടെ നടന്ന് കുട്ടികളോട്‌ ഞാന്‍ ഇവ വിവരിക്കുമ്പോള്‍ എത്രയും പെട്ടെന്ന് അവിടെ നിന്നും പുറത്തുകടക്കാനായിരുന്നു അവരുടെ പിഞ്ചുമനസ്സ് കൊതിച്ചിരുന്നത്. നമുക്ക് കിട്ടിയ ആരോഗ്യം എന്ന സൌഭാഗ്യം തിരിച്ചറിയാന്‍ വല്ലപ്പോഴും അടുത്തുള്ള ആശുപത്രികള്‍ സന്ദര്‍ശിക്കുക.