Pages

Wednesday, October 20, 2010

സഹയാത്രികരോട്‌ സംസാരിക്കൂ.....

യാത്ര ഒരു അനുഭവമാണ്.ദിവസേന യാത്ര ചെയ്യുന്നവര്‍ക്ക് സഹയാത്രക്കാരായി നിരവധി പേര്‍ ഉണ്ടാകും.പ്രത്യേകിച്ചും ട്രെയിന്‍ യാത്ര ഹൃദ്യമാകുന്നതും ആസ്വാദ്യകരമാകുന്നതും ഈ കൂട്ടുകെട്ടിലൂടെയാണ്.സഹയാത്രികന്റെ സന്തോഷത്തിലും ദു:ഖത്തിലും പങ്ക് ചേരാനുള്ള അവസരങ്ങള്‍ ഇന്ന് പലര്‍ക്കും ലഭിക്കുന്നു.യാത്ര അവരെ തമിലടുപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഘടകമായി വര്‍ത്തിക്കുന്നു.

എന്നാല്‍ സ്വന്തം സഹയാത്രികനെ പരിചയപ്പെടാന്‍ മടിക്കുന്നവരായ ആള്‍ക്കാരും നമ്മിലുണ്ട്.അതിലെന്തു കാര്യം അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു നിമിഷ സൌഹൃദം എന്തിന് എന്ന് ചിന്തിക്കുന്നവരാകും മിക്കപേരും.എങ്കില്‍ അവര്‍ക്കായി എന്റെ ഒരു ബന്ധുവിന്റെ അനുഭവം ഇവിടെ പങ്കുവയ്ക്കട്ടെ.

എന്റെ ഭാര്യയുടെ ബന്ധുവിന്റെ മകന് തിരുവനന്തപുരം എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജില്‍ അഡ്‌മിഷന്‍ കിട്ടി ജോയിന്‍ ചെയ്യാന്‍ പോകുന്ന ദിവസം.ഇതുവരെ മലപ്പുറം ജില്ലക്ക് പുറത്ത് ഒറ്റക്ക് പോയിട്ടില്ലാത്ത ഉമ്മയും മകനും അന്ന് ആദ്യമായി തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് വണ്ടി കയറി.

എത്തിപ്പെടാന്‍ പോകുന്ന മഹാനഗരത്തെപറ്റിയും ആ നാട്ടില്‍ എവിടെയോ കിടക്കുന്ന കോളേജിനെക്കുറിച്ചും ഈ മലപ്പുറത്ത് ആരോട്‌ ചോദിക്കാന്‍ എന്ന് അറിയാത്തതിനാല്‍ അവര്‍ ആരോടും അന്വേഷിച്ചതേയില്ല.യാത്രയിലുടനീളം അവിടെ എത്തിയാലുള്ള സംഗതികളെപറ്റി ആയിരുന്നു ഉമ്മയുടേയും മകന്റേയും ചിന്ത.എങ്കിലും തിരുവനന്തപുരത്ത് തിരുവനന്തപുരം എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിനെപറ്റി അറിയാത്ത ആരും ഉണ്ടാകില്ല എന്ന ശുഭാപ്തിവിശ്വാസം അവരെ മുന്നോട്ട് നയിച്ചു.

യാത്രക്കിടയില്‍ അവര്‍ തൊട്ടടുത്തിരുന്ന ഒരു മാന്യദേഹത്തോട്‌ വെറുതെ തിരുവനന്തപുരം എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിനെപറ്റി ചോദിച്ചു.

“തിരുവനന്തപുരത്ത് ഏത് എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജാ ?”

“ ഗവണ്മെന്റ് എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജ് “ അല്പമൊന്നു് അന്ധാളിച്ചെങ്കിലും മറുപടി ഉടന്‍ എത്തി.

“അതെ , ഗവണ്മെന്റ് എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജ് തന്നെ തിരുവനന്തപുരത്ത് രണ്ടെണ്ണം ഉണ്ട്” അയാള്‍ പറഞ്ഞു.

“യാ റബ്ബേ...എന്നാല്‍ നോക്കട്ടെ” ഇതും പറഞ്ഞ് അവര്‍ അഡ്‌മിഷന്‍ മെമ്മോ എടുത്ത് നോക്കി.

“കോളേജ് ഓഫ് എഞ്ചിനീയറിംഗ് ടെക്നോളജി,തിരുവനന്തപുരം...”

“ഓ,സി.ഇ.ടി.പുതിയ അഡ്‌മിഷന്‍ എടുക്കാനാണോ?”

“ങാ...അതെ...”

“ഏത് ബ്രാഞ്ച്?”

“ഇലക്ടോണിക്സ് അന്ദ് കമ്മ്യൂണിക്കേഷന്‍”

“വെരിഗുഡ്...ഞാന്‍ അതേ ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്റിലെ സാറാണ്.എന്റെ കൂടെ വന്നാല്‍ മതി.”

“ഹാവൂ, സമാധാനമായി.കോളേജും സ്ഥലവും അറിയാതെ എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് ആലോച്ചിക്കുകയായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍.ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട് ”

സഹയാത്രികനോട്‌ വെറുതെ ഒരു വാക്ക് ചോദിച്ചതിന്റെ ഉപകാരം എത്ര ഭീമം എന്ന് ഇനി നിങ്ങള്‍ തന്നെ ആലോചിച്ച് നോക്കൂ.

5 comments:

Areekkodan | അരീക്കോടന്‍ said...

“ഹാവൂ, സമാധാനമായി.കോളേജും സ്ഥലവും അറിയാതെ എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് ആലോച്ചിക്കുകയായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍.ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട് ”

jayanEvoor said...

നല്ല കുഞ്ഞു കുറിപ്പ്.

ആളുകളോട് അങ്ങോട്ടു കേറി കത്തിവയ്ക്കുന്ന എനിക്കൊരു ബൂസ്റ്റായി!

Mohamed Salahudheen said...

സഹയാത്രികരെയെല്ലാം ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണോ.

siva // ശിവ said...

ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഉപകാരമാകുന്നവ...

റോളക്സ് said...

eeprakaram othiri thattippum nadakkunnille??? othiri parichayapettavarkkanallo 'MAYAKKU BISCUIT' kittiyathu.. ithokke pathrathil vayichu aaru biscuit thannalum kazhikkilla ennokke nammal vicharikkum, pakshe thattippukaarude parichayapedalum, samsaravum kettu nammal ariyathe thanne athu vangi kazhichu pokum ennanu, thattippinu ira aayavar paranju kettathu...

Post a Comment

നന്ദി....വീണ്ടും വരിക