കൊട്ടയുമായി കൊട്ടോട്ടി (കൊട്ടക്കഥ-2)

സ്ഥലം അന്തമാന്‍ നിക്കോബാറിലെ വണ്ടൂരിലല്ല.മലപ്പുറാം ജില്ലയിലെ വണ്ടൂരിനടുത്ത് വാണിയമ്പലം എന്ന ഗ്രാമം.അങ്ങാടിയില്‍ കൂടി കാളവണ്ടിയും തീവണ്ടിയും ഓടുന്ന ഞാന്‍ കണ്ട ഇന്ത്യയിലെ ഒരേ ഒരു ഗ്രാമം.സോപ്-ചീപ്-കണ്ണാടി വിറ്റ് ബൂലോകത്ത് മിന്നുന്ന ബഷീര്‍ക്ക എന്ന ഒ.എ.ബി യുടെ ജന്മഗ്രാമം.ആ ഗ്രാമത്തിന്റെ ഉത്സവദിനമായിരുന്നു അന്ന് - സംഗതി ബഷീര്‍ക്കയുടെ മകന്റെ കല്യാണം.അതെ പെണ്ണ് കെട്ടാന്‍ പ്രായമായ (ഒന്നല്ല ,എത്രയെന്ന് ബഷീര്‍ക്കയോട് തന്നെ ചോദിക്കണം) മകന്റെ പിതാവാണ് നമ്മുടെ ഒ.എ.ബി എന്ന സത്യം ബൂലോകരെ പെരുമ്പറ കൊട്ടി അറിയിക്കുന്നു.

ഈ ബഷീര്‍ക്കയുടെ മകന്റെ കല്യാണത്തിന് ബൂലോകത്ത് നിന്ന് ആദ്യം ക്ഷണം കിട്ടിയതില്‍ ഒരുവന്‍ ആയിരുന്നു ഞാന്‍.പിന്നെ വിളി കിട്ടിയത് എന്റെ അയല്‍‌വാസിയും കല്ല് വച്ച നുണയും പറഞ്ഞ് നടക്കുന്ന കൊട്ടോട്ടി.മൂന്നാമന്‍ ബഷീര്‍ക്കയുടെ അയല്‍‌വാസി മുക്താര്‍ ഉദരമ്പൊയില്‍.

“ഹലോ അരീക്കോടന്‍ മാഷല്ലേ?”

“അതെ ...ആരാ?”

“ഞാന്‍ ഒ.എ.ബി.എന്റെ മകന്റെ കല്യാണമുണ്ട്...മാഷെ പൊക്കി കൊണ്ടുവരാന്‍ കൊട്ടോട്ടിയേറ്റിട്ടുണ്ട്...”

“ങേ!!എന്നെ പൊക്കി കൊണ്ടുവരികയോ ? കൊട്ടോട്ടിക്കെന്താ കൊട്ടേഷന്‍ പരിപാടിയുമുണ്ടോ?”

“അതല്ല മാഷും കൊട്ടോട്ടിയും ഒരേ റൂട്ടില്‍ നിന്നായതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ...”

“ഓ.കെ ഞാന്‍ വരാം..”

എന്നെ പൊക്കാന്‍ കൊട്ടയുമായി ഇദം‌പ്രഥമമായി വന്നത് കുഞ്ഞങ്കാക്ക എന്ന് ഞങ്ങള്‍ വിളിച്ചിരുന്ന ഞങ്ങളുടെ പറമ്പ് എഞ്ചിനീയര്‍.പിന്നെ ഇപ്പോള്‍ കൊട്ടോട്ടി.

**********************************

കല്യാണത്തലേന്ന് ഞാന്‍ കൊട്ടോട്ടിയെ വിളിച്ചു.

“അയ്യോ...മാഷ് ഇന്ന് വിളിച്ചത് നന്നായി....ഞാന്‍ നാളെ മറ്റ് ചില പരിപാടികള്‍ പ്ലാന്‍ ചെയ്യുകയായിരുന്നു..”

‘ഫസ്റ്റ് ടീമിനെയാ എന്നെ പൊക്കാനുള്ള കൊട്ടയുമായി വിട്ടിരിക്കുന്നത്...’ ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.

പിറ്റേ ദിവസം ഒന്നര മണിയോടെയാണ് ഞാന്‍ ഒ.എ.ബി യുടെ വീട്ടിലെത്തിയത്.കൊട്ടോട്ടിയുടെ കരിയുന്ന വയറിന്റെ ഗന്ധം അവിടെ എങ്ങും പരന്നിരുന്നു.തൊട്ടടുത്ത് ശാന്തനായി ഒരു കണ്ണടക്കാരനും.ഒ.എ.ബി എന്നെ സ്വീകരിച്ചാനയിച്ചു.ഏതോ ഒരു വിശിഷ്ടാതിഥി വന്നപോലെ പന്തലിലുള്ളവര്‍ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി.(നേരം വളരെ വൈകിയതിനാല്‍ ആകെ പത്തില്‍ കുറവ് കണ്ണുകളേ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതിനാല്‍ അവരുടെ കണ്ണേറ് എന്റെ കഷണ്ടിയില്‍ തട്ടി തിരിച്ചുപോയി).

“ഇദ്ദേഹത്തെ അറിയില്ലേ?” ആ ശാന്തശീലനെ കാണിച്ച് കൊട്ടോട്ടി ചോദിച്ചു.

“ഇല്ല..കമന്റില്‍ ഞാന്‍ പ്രൊഫൈല്‍ ഫോട്ടോ അനുവദിക്കാത്തതിനാല്‍ എനിക്ക് പിടിയില്ല..” ഞാന്‍ സത്യം തുറന്ന് പറഞ്ഞു.

“ഓ..അങ്ങിനെയുമുണ്ടോ പരിപാടി...അതിനെന്താ ചെയ്യുക?”

“അത് എവിടെയൊക്കെയോ യെസ്,നൊ എന്നൊക്കെ കൊടുത്തു.അതോടെ പലതും പോയ കൂട്ടത്തില്‍ ഇതും പോയി...” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു തീരുന്നതിന് മുമ്പേ ശാന്തശീലന്റെ കൈ എന്റെ നേരെ നീണ്ടു.

‘ഞാന്‍ മുക്താര്‍ ...മുക്താര്‍ ഉദരമ്പൊയില്‍..“

“ഓ...എങ്കില്‍ നമുക്ക് അധരക്രിയക്ക് മുമ്പ് ഉദരക്രിയ തുടങ്ങാം...” അവിടേയും എന്റെ നാവ് സത്യം പറഞ്ഞു.

തിരക്കൊഴിഞ്ഞ തീന്മേശക്ക് ചുറ്റും ഞങ്ങള്‍ നാല് ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ ബിരിയാണിയുമായി പടവെട്ടാന്‍ ഇരുന്നു.

“ഈ സാധനം എന്തെന്നറിയോ? എന്റെ നാട്ടുകാര്‍ക്ക് ഇത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല..”കറി ചൂണ്ടി ഒ.എ.ബി ചോദിച്ചു.

“കോഴിക്കറി ‘ എന്ന് എന്റെ മനസ്സില്‍ വന്നെങ്കിലും, നാട്ടുകാര്‍ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല എന്ന ഒ.എ.ബിയുടെ ഗ്ലൂ കേട്ടപ്പോള്‍ വല്ല ഒട്ടകത്തേയും അറുത്തോ എന്ന സംശയം ഉയര്‍ന്നു.

“ഇത്...സ്..സ്റ്റ....സ്റ്റാച്യു...” കൊട്ടോട്ടി തട്ടി.

“ഹ..ഹ..ഹ..ഹാ...സ്റ്റാച്യുവോ?’“ എന്റെ വായില്‍ കയറിയ കോഴിക്കഷ്ണം കൊട്ടോട്ടിയുടെ ഓഫ് സൈഡിലൂടെ ബൌണ്ടറിയിലേക്ക് പറന്നു.

“സ്റ്റാച്യു അല്ല...സ്റ്റ്യൂ...” ഒ.എ.ബി തിരുത്തി.

“ങാ..മനുഷ്യന് തിരിയാത്ത പേരിട്ടാല്‍ പിന്നെ നാട്ടാര്‍ക്ക് പിടിക്കോ?” കൊട്ടോട്ടി വിട്ടില്ല.

“ ഈ സ്റ്റ്യൂവില്‍ എല്ല് മാത്രമേ കാണൂ?” നാട്ടുകാര്‍ക്ക് പറ്റാത്തത് അതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയാന്‍ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“അതെ രണ്ട് മണിക്ക് വിളമ്പുന്ന സ്റ്റ്യൂ ,എല്ലില്‍ സ്പെഷലൈസേഷന്‍ എടുത്തതായിരിക്കും...”

“ഓ...അവസാന ബസിന് കൊട്ടയും ചട്ടിയും ഒക്കെ കയറുന്ന പോലെ..” കൊട്ടോട്ടി ഫോമിലെത്തി.

‘ചട്ടിയും കൊട്ടയും കൊട്ടോട്ടിയും കയറുന്ന പോലെ എന്നും പറയാം’ ആരുടെയോ ആത്മഗതം.ഉദരമ്പൊയിലുകാരന്‍ ഉദരം നിറക്കുന്നത് അപ്പോഴും നിര്‍ബാധം തുടര്‍ന്നു.


“ഏയ്...നിര്‍ത്ത്...നിര്‍ത്ത്...”ഉദരമ്പൊയിലുകാരന്റെ നേരെ അവസാനം ബഷീര്‍ക്ക വക തന്നെ സ്റ്റോപ് സിഗ്നല്‍ ഉയര്‍ന്നു.മുക്താര്‍ ഒ.എ.ബിയെ ഒന്ന് നോക്കി.

“അതേയ്...പ്ലേറ്റിന്റെ അണ്ടര്‍വെയറും കഴിഞ്ഞ് ടേബിളില്‍ മാന്തുന്ന ഒച്ച കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്!”

മുക്താര്‍ പ്ലേറ്റിലേക്ക് നോക്കി - മിസൈല്‍ വീണ ബാഗ്ദാദ് പോലെ പ്ലേറ്റിന് നടുവില്‍ ഒരോട്ട...പ്ലേറ്റിന് ചുറ്റും വിമാനം തകര്‍ന്നു വീണപോലെ ചിതറിക്കിടക്കുന്ന എല്ലിന്‍‌കൂട്ടം.

“എങ്കില്‍ നിര്‍ത്താം അല്ലേ?” വാ പൊളിച്ച് ഇരുന്ന എന്നേയും കൊട്ടോട്ടിയേയും നോക്കി മുക്താര്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഒ.എ.ബി എന്റെ കൈ പിടിച്ചു കുലുക്കി - കല്യാണത്തിന് വൈകി വന്ന് ഒരു ബിരിയാണി ക്ഷാമം ഒഴിവാക്കിയതിന്.(മുക്താര്‍ ഈ പരുവത്തില്‍ ആദ്യത്തെ ട്രിപ്പില്‍ ഇരുന്നിരുന്നുവെങ്കില്‍ കഥ മറ്റൊന്നായേനെ)