സ്ത്രീ ഹൃദയങ്ങള്‍ ഇത്ര കഠിനമോ?

ബസ് യാത്ര അനുഭവങ്ങളുടെ ഒരു കൂമ്പാരമാണ് എന്ന് ഞാന്‍ മുമ്പ് ഇതേ ബ്ലോഗില്‍ എവിടെയോ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു.ഇക്കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഉണ്ടായ ഒരു അനുഭവത്തിന് സമാനമായത് മുമ്പ് ഞാന്‍ ഇവിടെ എവിടെയോ പോസ്റ്റുകയും ചെയ്തിരുന്നു.ഇപ്പോഴും നമ്മുടെ സ്ത്രീകളുടെ മനോഭാവത്തില്‍ മാറ്റം വന്നില്ല എന്ന ധര്‍മ്മസങ്കടം കാരണം ആണ് ഈ പോസ്റ്റ് ഇടുന്നത്.

വീട്ടിലേക്കുള്ള തിരിച്ചു പോക്കിനിടയില്‍ എന്നും പാളയം വിട്ട് മെഡിക്കല്‍ കോളേജ് എത്തുമ്പോഴേക്കും എനിക്ക് ഉറക്കം തൂങ്ങും.എന്നാല്‍ ഇക്കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഉറക്കത്തിന് വരാന്‍ എന്തോ ഒരു മടി.ബസ് ആണെങ്കില്‍ സാധാരണയിലും കുറഞ്ഞ് ലോഡ് മാത്രവും.സീറ്റ് വരെ കാലി ആയി കൊണ്ടാണ് ബസ് മെഡിക്കല്‍ കോളേജ് ബസ്‌സ്റ്റോപ്പില്‍ എത്തിയത്.അവിടെ നിന്ന് കുറേ സ്ത്രീകളാണ് ബസ്സില്‍ കയറിയത്.പുരുഷന്മാര്‍ വളരെ കുറവ്.സ്ത്രീകളുടെ സീറ്റുകള്‍ പാളയത്ത് നിന്നേ നിറഞ്ഞിരുന്നു.അതിനാല്‍ പുതുതായി കയറിയ സ്ത്രീകള്‍ എല്ലാവരും നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നു.കൂട്ടത്തില്‍ ഒരു യുവതി ഒരു കുഞ്ഞിനെയുമെടുത്ത് കയറി.കൈക്കുഞ്ഞ് അല്ലെങ്കിലും രണ്ട് അല്ലെങ്കില്‍ രണ്ടര വയസ്സേ ആ കുഞ്ഞിന് ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ.

മെഡിക്കല്‍ കോളേജ് കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ബസ്സിന്റെ പോക്ക് വീണ്ടും എല്ലാവരെയും മെഡിക്കല്‍ കോളേജില്‍ എത്തിക്കുന്ന രൂപത്തിലാണ്.ആ ആടിയുലച്ചിലില്‍ ഈ സ്ത്രീയും കുട്ടിയും കഷ്ടപ്പെടുന്നത് മുന്നിലിരുന്ന ഒരു സ്ത്രീ ജനവും ശ്രദ്ധിച്ചതേ ഇല്ല.പുരുഷന്മാര്‍ ഇരിക്കുന്ന ഭാഗത്ത് നില്‍ക്കാനുള്ള സൌകര്യം ഉള്ളതിനാലാവും അല്പം കഴിഞ്ഞ് ആ സ്ത്രീ കുട്ടിയേയുമെടുത്ത് ഞാനിരിക്കുന്ന സീറ്റിന്റെ അടുത്തെത്തി.ബസ്സിന്റെ മദ്ധ്യഭാഗത്തായിരുന്നു ഞാന്‍ ഇരുന്നിരുന്നത്. ഞാന്‍ എണീറ്റു കൊടുത്താല്‍ എന്റെ സഹസീറ്റുകാരനും എണീക്കേണ്ടി വരുമോ എന്ന ചിന്ത വന്നതിനാല്‍ (മലബാറില്‍ മുസ്ലിം സ്ത്രീകള്‍ അന്യ പുരുഷന്റെ കൂടെ ഇരിക്കാറില്ല)ഞാന്‍ ആ സ്ത്രീയോട്‌ ചോദിച്ചു “ കുട്ടിയെ ഞാന്‍ എടുക്കണോ?”

വല്ലാതെ ബുദ്ധിമുട്ടിയിരുന്ന ആ യുവതി ഉടന്‍ കുട്ടിയെ എനിക്ക് തന്നു.വളരെ അനുസരണയോടെ ആ കൊച്ചുകുട്ടി എന്റെ നെഞ്ചില്‍ യാത്രാവസാനം വരെ അനങ്ങാതെ ഉറങ്ങാതെ പറ്റിപിടിച്ച് കിടന്നു.നാട്ടിന്‍പുറത്ത് കാരിയാണെങ്കിലും ചെറുവാടിയില്‍ ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ ആ സ്ത്രീ നന്ദി സൂചകമായി, ഇറങ്ങുന്നതായി എന്നോട് പറഞ്ഞു.

യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ മുമ്പിലിരിക്കുന്ന ഒരൊറ്റ സ്ത്രീയും ഈ യുവതിയെ കാണാഞിട്ടല്ല , സീറ്റ് ഒഴിഞ്ഞ് കൊടുക്കേണ്ടി വരുമോ എന്ന അനാവശ്യഭയമാണ് അവരെ ഒന്ന് മൈന്‍ഡ് ചെയ്യാന്‍ പോലും തുനിയാതിരുന്നത്.കുട്ടിയെ എടുക്കണോ എന്ന ഒരു ചെറു ചോദ്യം എങ്കിലും ആരെങ്കിലും ചോദിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ ആ സ്ത്രീക്കും ഒരു ആശ്വാസം കിട്ടുമായിരുന്നു.സ്ത്രീകളുടെ പ്രശ്നങ്ങള്‍ നന്നായറിയുന്ന സ്ത്രീകള്‍ തന്നെ ഇത്തരം ഒരു സമീപനം എടുത്താല്‍ ഈ ലോകത്ത് സ്ത്രീകള്‍ എങ്ങനെ ജീവിച്ചു പോകും.എല്ലാവര്‍ക്കും ഈ അവസ്ഥ വരും എന്ന ഒരു തിരിച്ചറിവെങ്കിലും ഉണ്ടാകേണ്ട സമയം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു.

വാല്‍:ഇന്നലേയും ഇതേ അനുഭവം ഉണ്ടായി.കുട്ടിയെ വാങ്ങിയത് ഞാനല്ല, എന്റെ മുമ്പിലിരുന്ന മറ്റൊരു പുരുഷന്‍!സ്ത്രീ ഹൃദയങ്ങള്‍ ഇത്ര കഠിനമോ?