ദൈവത്തിന്റെ കണക്കു കൂട്ടലുകള്‍ അനുഭവിച്ചറിയുമ്പോള്‍ എപ്പോഴും ഞാന്‍ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കാറുണ്ട്. ഇന്നലെയും ഒരു അനുഭവം ആ കണക്കിന്റെ കൃത്യത എന്നെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി.
നാഷണല്‍ സര്‍വീസ് സ്കീം ടെക്നിക്കല്‍ സെല്ലിന്റെ ഈ വര്‍ഷത്തെ രണ്ട് വ്യത്യസ്ത അവാര്‍ഡ് കമ്മിറ്റി മുമ്പാകെ എന്റെ കോളേജിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ അവതരിപ്പിക്കാന്‍ കളമശ്ശേരിയില്‍ എത്തിയതായിരുന്നു ഞാന്‍. ഒന്ന് രാവിലെ പതിനൊന്നരക്കും രണ്ടാമത്തേത് ഉച്ചക്ക് ശേഷം രണ്ടര മണിക്കും ആയിരുന്നു നിശ്ചയിച്ചത്. രണ്ടാമത്തേതില്‍ അന്റെ അവസരം എപ്പോഴാണ് എന്ന് അറിയാത്തതിനാല്‍ അന്നേ ദിവസം വീട്ടില്‍ തിരിച്ച് എത്താന്‍ സാധിക്കില്ല എന്ന് ഞാന്‍ കണക്ക് കൂട്ടി.പിറ്റേന്ന് രാവിലെ വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തുന്ന രീതിയില്‍ കളമശ്ശേരിയില്‍ നിന്ന് തിരിച്ച് ബസ് കയറാനും മനസ്സില്‍ പദ്ധതിയുണ്ടാക്കി.
കൃത്യം 11 മണിക്ക് കളമശ്ശേരി ഓഫീസില്‍ എത്തിയെങ്കിലും കമ്മിറ്റി മെമ്പര്‍മാര്‍ എത്താന്‍ വൈകിയതിനാല്‍ പന്ത്രണ്ടരക്കാണ് അവതരണം ആരംഭിച്ചത്. ദൈവത്തിന്റെ കണക്ക് കൂട്ടലുകള്‍ അവിടെ ആരംഭിച്ചിരുന്നു. 12 കോളേജുകള്‍ പങ്കെടുക്കേണ്ടിടത്ത് എത്തിയത് ആറോ ഏഴോ എണ്ണം.എല്ലാം കൂടി രണ്ട് മണിക്ക് മുമ്പ് ആദ്യത്തെ അവതരണം തീര്‍ന്നു!
കൃത്യം രണ്ടരക്ക് തന്നെ രണ്ടാമത്തെ അവാര്‍ഡ് കമ്മിറ്റിയുടെ മുമ്പിലുള്ള അവതരണം ആരംഭിച്ചു. രണ്ടരക്ക് കളമശ്ശേരിയില്‍ നിന്ന് തിരിച്ചാല്‍ രാത്രി പത്ത് മണിക്ക് കഷ്ടിച്ച് വീട്ടില്‍ എത്താം.ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ ഞാന്‍ ആ ചിന്ത തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു. പക്ഷെ ളുഹര്‍ നമസ്കാരം നിര്‍വ്വഹിക്കാനും ഊണ്‍ കഴിക്കാനും ഉള്ളതിനാല്‍ ആദ്യത്തെ രണ്ട് പേര്‍ക്ക് ശേഷം ഞാന്‍ മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയിരുന്നു. എന്റെ മുമ്പെ രണ്ട് പേര്‍ അവിടെ കാത്ത് നിന്നിരുന്നതിനാല്‍ അവര്‍ കഴിഞ്ഞേ ഞാന്‍ പോകൂ എന്ന് അവരെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. ദൈവം വീണ്ടും ഇടപെട്ടു. അവര്‍ രണ്ട് പേരും എനിക്കായി വഴിമാറി!
രണ്ടാമത്തെ കമ്മിറ്റി വെരിഫിക്കേഷന്‍ മാത്രമേ നടത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അതിനാല്‍ തന്നെ അഞ്ച് മിനുട്ടിനകം അത് തീര്‍ന്നു.സമയം 3 മണികഴിഞ്ഞ് 3 മിനുട്ട്. ഒന്ന് ആഞ്ഞു പിടിച്ചാല്‍ ഒരു പക്ഷെ ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്താം എന്ന ചിന്ത പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലുദിച്ചു. പക്ഷെ നമസ്കാരവും ഭക്ഷണവും ബാക്കി. തൊട്ടടുത്ത പള്ളിയില്‍ കയറി ഞാന്‍ ളുഹറും അസറും നമസ്കരിച്ചു. ഭക്ഷണം തല്‍ക്കാലം വേണ്ടെന്ന് തീരുമാനിച്ചു.
മെയിന്‍ റോഡിലുള്ള സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് സാധാരണ നടന്നു പോകാറുള്ള ഞാന്‍ തൊട്ടടുത്ത സ്റ്റോപ്പായിട്ട് പോലും അന്ന് ബസ്സില്‍ കയറി. പക്ഷെ ഇറങ്ങേണ്ട സ്ഥലത്തിന് മുമ്പ് ഇറങ്ങുകയും ചെയ്തു - ദൈവത്തിന്റെ കണക്കുകളുടെ കളി തന്നെ!തൃശൂരിലേക്കുള്ള ബസ് കാത്ത് നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അതാ വലത്തെ ട്രാക്കിലൂടെ ഒരു പാലക്കാട് എ.സി ലോ ഫ്ലോര്‍ ബസ് വരുന്നു.അത് സുന്ദരമായി കടന്നു പോയി.പിന്നാലെ അടുത്ത എ.സി ലോ ഫ്ലോര്‍ ബസ് തൃശൂരിലേക്ക്.അതും എന്നെ മൈന്റ് ചെയ്യാതെ കടന്നു പോയി.
ഞാന്‍ നില്‍ക്കുന്നത് യഥാര്‍ത്ഥ സ്റ്റോപ്പില്‍ തന്നെയല്ലേ എന്ന് സംശയമുയര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഒരു അങ്കമാലി എ.സി ലോ ഫ്ലോര്‍ ബസ് എന്റെ മുമ്പില്‍ വന്ന് നിന്നു. പിന്നാലെ ഒരു ആലുവ ബസും. അതോടെ ബസ് സ്റ്റോപ് അത് തന്നെ എന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു. അപ്പോഴതാ വലത്തെ ട്രാക്കിലൂടെ ഒരു സൂപ്പര്‍ ഫാസ്റ്റ് ചീറി വരുന്നു. ഒരു നിമിഷം ഞാന്‍ ആ ബോര്‍ഡിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി - തൃശൂര്‍ താമരശ്ശേരി !എന്ന് വച്ചാല്‍ എന്റെ നാട്ടി്ലേക്ക് നേരിട്ടുള്ള ബസ്!!
ഞാന്‍ കൈ പൊക്കി കാണിച്ചു കൊണ്ട് ഡ്രൈവറെ നോക്കി. അയാളെന്നെയും നോക്കി. ഒരു നിമിഷം വലത്തെ ട്രാക്കില്‍ നിന്ന് ഇടത്തേ ട്രാക്കിലേക്ക് ബസ് മാറാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും മറ്റു വാഹനങ്ങള്‍ വരുന്നത് കാരണം അവിടത്തന്നെ നിര്‍ത്തി.വളരെ ശ്രദ്ധിച്ച് വാഹനങ്ങള്‍ക്കിടയിലൂടെ ഓടി, വാതില്‍ തുറന്ന് ഞാന്‍ ബസ്സില്‍ കയറി.ബസ് മുന്നോട്ട് നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് ദീര്‍ഘദൂര ബസ്സുകളുടെ സ്റ്റോപ് അല്പം കൂടി മുന്നിലായിരുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കിയത്.പക്ഷെ ദൈവം എല്ലാ കണക്കും കൃത്യമായി ചെയ്തു വച്ചിരുന്നതിനാല്‍ രാത്രി ഒമ്പതരയോടെ ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തി.
(താമരശ്ശേരി സൂപ്പര്‍ ഫാസ്റ്റ് എന്റെ എന്‍.എസ്.എസ് ജീവിതത്തില്‍ ഇതേ പോലെ നിരവധി തവണ എനിക്ക് സഹായകമായിട്ടുണ്ട്.അടുത്ത പോസ്റ്റില്‍ അവയില്‍ ചിലത്)
നാഷണല്‍ സര്‍വീസ് സ്കീം ടെക്നിക്കല്‍ സെല്ലിന്റെ ഈ വര്‍ഷത്തെ രണ്ട് വ്യത്യസ്ത അവാര്‍ഡ് കമ്മിറ്റി മുമ്പാകെ എന്റെ കോളേജിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ അവതരിപ്പിക്കാന്‍ കളമശ്ശേരിയില്‍ എത്തിയതായിരുന്നു ഞാന്‍. ഒന്ന് രാവിലെ പതിനൊന്നരക്കും രണ്ടാമത്തേത് ഉച്ചക്ക് ശേഷം രണ്ടര മണിക്കും ആയിരുന്നു നിശ്ചയിച്ചത്. രണ്ടാമത്തേതില്‍ അന്റെ അവസരം എപ്പോഴാണ് എന്ന് അറിയാത്തതിനാല്‍ അന്നേ ദിവസം വീട്ടില്‍ തിരിച്ച് എത്താന്‍ സാധിക്കില്ല എന്ന് ഞാന്‍ കണക്ക് കൂട്ടി.പിറ്റേന്ന് രാവിലെ വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തുന്ന രീതിയില്‍ കളമശ്ശേരിയില്‍ നിന്ന് തിരിച്ച് ബസ് കയറാനും മനസ്സില്‍ പദ്ധതിയുണ്ടാക്കി.
കൃത്യം 11 മണിക്ക് കളമശ്ശേരി ഓഫീസില്‍ എത്തിയെങ്കിലും കമ്മിറ്റി മെമ്പര്‍മാര്‍ എത്താന്‍ വൈകിയതിനാല്‍ പന്ത്രണ്ടരക്കാണ് അവതരണം ആരംഭിച്ചത്. ദൈവത്തിന്റെ കണക്ക് കൂട്ടലുകള്‍ അവിടെ ആരംഭിച്ചിരുന്നു. 12 കോളേജുകള്‍ പങ്കെടുക്കേണ്ടിടത്ത് എത്തിയത് ആറോ ഏഴോ എണ്ണം.എല്ലാം കൂടി രണ്ട് മണിക്ക് മുമ്പ് ആദ്യത്തെ അവതരണം തീര്‍ന്നു!
കൃത്യം രണ്ടരക്ക് തന്നെ രണ്ടാമത്തെ അവാര്‍ഡ് കമ്മിറ്റിയുടെ മുമ്പിലുള്ള അവതരണം ആരംഭിച്ചു. രണ്ടരക്ക് കളമശ്ശേരിയില്‍ നിന്ന് തിരിച്ചാല്‍ രാത്രി പത്ത് മണിക്ക് കഷ്ടിച്ച് വീട്ടില്‍ എത്താം.ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ ഞാന്‍ ആ ചിന്ത തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു. പക്ഷെ ളുഹര്‍ നമസ്കാരം നിര്‍വ്വഹിക്കാനും ഊണ്‍ കഴിക്കാനും ഉള്ളതിനാല്‍ ആദ്യത്തെ രണ്ട് പേര്‍ക്ക് ശേഷം ഞാന്‍ മുന്നോട്ട് നീങ്ങിയിരുന്നു. എന്റെ മുമ്പെ രണ്ട് പേര്‍ അവിടെ കാത്ത് നിന്നിരുന്നതിനാല്‍ അവര്‍ കഴിഞ്ഞേ ഞാന്‍ പോകൂ എന്ന് അവരെ സമാധാനിപ്പിച്ചു. ദൈവം വീണ്ടും ഇടപെട്ടു. അവര്‍ രണ്ട് പേരും എനിക്കായി വഴിമാറി!
രണ്ടാമത്തെ കമ്മിറ്റി വെരിഫിക്കേഷന്‍ മാത്രമേ നടത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. അതിനാല്‍ തന്നെ അഞ്ച് മിനുട്ടിനകം അത് തീര്‍ന്നു.സമയം 3 മണികഴിഞ്ഞ് 3 മിനുട്ട്. ഒന്ന് ആഞ്ഞു പിടിച്ചാല്‍ ഒരു പക്ഷെ ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്താം എന്ന ചിന്ത പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലുദിച്ചു. പക്ഷെ നമസ്കാരവും ഭക്ഷണവും ബാക്കി. തൊട്ടടുത്ത പള്ളിയില്‍ കയറി ഞാന്‍ ളുഹറും അസറും നമസ്കരിച്ചു. ഭക്ഷണം തല്‍ക്കാലം വേണ്ടെന്ന് തീരുമാനിച്ചു.
മെയിന്‍ റോഡിലുള്ള സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് സാധാരണ നടന്നു പോകാറുള്ള ഞാന്‍ തൊട്ടടുത്ത സ്റ്റോപ്പായിട്ട് പോലും അന്ന് ബസ്സില്‍ കയറി. പക്ഷെ ഇറങ്ങേണ്ട സ്ഥലത്തിന് മുമ്പ് ഇറങ്ങുകയും ചെയ്തു - ദൈവത്തിന്റെ കണക്കുകളുടെ കളി തന്നെ!തൃശൂരിലേക്കുള്ള ബസ് കാത്ത് നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അതാ വലത്തെ ട്രാക്കിലൂടെ ഒരു പാലക്കാട് എ.സി ലോ ഫ്ലോര്‍ ബസ് വരുന്നു.അത് സുന്ദരമായി കടന്നു പോയി.പിന്നാലെ അടുത്ത എ.സി ലോ ഫ്ലോര്‍ ബസ് തൃശൂരിലേക്ക്.അതും എന്നെ മൈന്റ് ചെയ്യാതെ കടന്നു പോയി.
ഞാന്‍ നില്‍ക്കുന്നത് യഥാര്‍ത്ഥ സ്റ്റോപ്പില്‍ തന്നെയല്ലേ എന്ന് സംശയമുയര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഒരു അങ്കമാലി എ.സി ലോ ഫ്ലോര്‍ ബസ് എന്റെ മുമ്പില്‍ വന്ന് നിന്നു. പിന്നാലെ ഒരു ആലുവ ബസും. അതോടെ ബസ് സ്റ്റോപ് അത് തന്നെ എന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു. അപ്പോഴതാ വലത്തെ ട്രാക്കിലൂടെ ഒരു സൂപ്പര്‍ ഫാസ്റ്റ് ചീറി വരുന്നു. ഒരു നിമിഷം ഞാന്‍ ആ ബോര്‍ഡിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി - തൃശൂര്‍ താമരശ്ശേരി !എന്ന് വച്ചാല്‍ എന്റെ നാട്ടി്ലേക്ക് നേരിട്ടുള്ള ബസ്!!
ഞാന്‍ കൈ പൊക്കി കാണിച്ചു കൊണ്ട് ഡ്രൈവറെ നോക്കി. അയാളെന്നെയും നോക്കി. ഒരു നിമിഷം വലത്തെ ട്രാക്കില്‍ നിന്ന് ഇടത്തേ ട്രാക്കിലേക്ക് ബസ് മാറാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും മറ്റു വാഹനങ്ങള്‍ വരുന്നത് കാരണം അവിടത്തന്നെ നിര്‍ത്തി.വളരെ ശ്രദ്ധിച്ച് വാഹനങ്ങള്‍ക്കിടയിലൂടെ ഓടി, വാതില്‍ തുറന്ന് ഞാന്‍ ബസ്സില്‍ കയറി.ബസ് മുന്നോട്ട് നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് ദീര്‍ഘദൂര ബസ്സുകളുടെ സ്റ്റോപ് അല്പം കൂടി മുന്നിലായിരുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കിയത്.പക്ഷെ ദൈവം എല്ലാ കണക്കും കൃത്യമായി ചെയ്തു വച്ചിരുന്നതിനാല്‍ രാത്രി ഒമ്പതരയോടെ ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തി.
(താമരശ്ശേരി സൂപ്പര്‍ ഫാസ്റ്റ് എന്റെ എന്‍.എസ്.എസ് ജീവിതത്തില്‍ ഇതേ പോലെ നിരവധി തവണ എനിക്ക് സഹായകമായിട്ടുണ്ട്.അടുത്ത പോസ്റ്റില്‍ അവയില്‍ ചിലത്)
2 comments:
ദൈവം വീണ്ടും ഇടപെട്ടു. അവര്‍ രണ്ട് പേരും എനിക്കായി വഴിമാറി!
ഞാന്‍ ഡ്രൈവറെ നോക്കി...
അയാളെന്നെയുംനോക്കി......
ആശംസകള്‍ മാഷെ
Post a Comment
നന്ദി....വീണ്ടും വരിക