പത്രവും കുട്ടികളും.

ഇന്നലെ ഞാന്‍ എന്റെ ഒരു സുഹൃത്തുമായി സംസാരിച്ചത് പത്രങ്ങളെപറ്റി ആയിരുന്നു.എന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ അഭിപ്രായത്തില്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് രാവിലെ പത്രം വായിക്കാന്‍ നല്‍കരുത്.അതിനുള്ള കാരണങ്ങള്‍ അദ്ദേഹം നിരത്തിയപ്പോള്‍ എനിക്കും ചിലതൊക്കെ തോന്നി.

ഏതൊരാളും രാവിലെ ഉറക്കമെണീറ്റ് വരുമ്പോള്‍ അയാളുടെ തലച്ചോര്‍ ഒരു പുതു ഉണര്‍വ്വോട് കൂടി ഇരിക്കുകയായിരിക്കും.കുട്ടികളാകുമ്പോള്‍ പ്രത്യേകിച്ചും, ഒരു അന്വേഷണാത്മകത തുളുമ്പി നില്‍ക്കുന്ന അവസ്ഥയിലും ആയിരിക്കും.ഇത്തരം ഒരു കുട്ടിയുടെ മുമ്പിലേക്ക് “ശശി തരൂരിന്റെ സുഹൃത്ത് സുനന്ദ പുഷ്കര്‍...” എന്ന വാര്‍ത്ത എത്തുമ്പോള്‍ സ്വാഭാവികമായും കുട്ടിയില്‍ ചില സംശയങ്ങള്‍ ഉയരും. സുഹൃത്ത് എന്നാല്‍ എന്ത് ? അത് എന്തുകൊണ്ട് ഇത്രയധികം പ്രശ്നങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്നു ? ഏതൊരു പിതാവും മാതാവും ന്യായമായും ഈ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം നല്‍കേണ്ടി വരും എന്ന് തീര്‍ച്ച.

ഇനി അതു കഴിഞ്ഞാലോ ? അടുത്തത് ഏതെങ്കിലും ഭീകര ആക്രമണമോ , ബോംബ് സ്ഫോടനമോ അതുമല്ലെങ്കില്‍ ആത്മഹത്യാ വാര്‍ത്തയോ കൊലപാതകമോ ആയിരിക്കും.ഇതും ഈ ഫ്രെഷ് തലച്ചോറോടെ വായിച്ചാല്‍ അവന്റെ / അവളുടെ ഉള്ളില്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ചിന്തകള്‍ എന്തെന്ന് നമുക്ക് വായിച്ചെടുക്കാന്‍ യാതൊരു നിവൃത്തിയുമില്ല.

സുഹൃത്തിന്റെ നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ ശരിയാണെന്ന് എനിക്കും തോന്നി. അതിനാല്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് രാവിലെ വല്ല കഥാബുക്കും വായിക്കാന്‍ നല്‍കി ഉച്ചക്കോ അതിന് ശേഷമോ പത്രം നല്‍കുന്ന ഒരു സ്ഥിതിവിശേഷത്തിലേക്ക് നമ്മുടെ പത്രങ്ങള്‍ നമ്മെ തള്ളുമോ എന്ന് ന്യായമായും സംശയിക്കുന്നു.