Pages

Sunday, April 10, 2016

അവര്‍ തിരക്കിലാണ്....

1.ഒരു പ്രൊജക്ട് ഇന്‍ ചാര്‍ജ്ജിന്റെ ദയനീയത... 

        സമയം12 മണി കഴിഞ്ഞിട്ടും മലബാ‍ര്‍ എക്സ്പ്രസിന്റെ എസ് ‌‌-3 കമ്പാര്‍ട്ട്മെന്റിലെ രണ്ടാം നമ്പര്‍ കാബിനില്‍  വെളിച്ചം അണഞ്ഞിരുന്നി‍ല്ല. അവിടെ എന്റെ വളന്റിയര്‍മാര്‍  തിരക്കിട്ട പണികളിലായിരുന്നു.പിറ്റെ ദിവസം മത്സര ഇനങ്ങളിലേക്കുള്ള വിവിധ എന്‍ട്രികള്‍ തയ്യാറാക്കുന്ന തിരക്കില്‍.

        നാല് മാസമായി പേറ്റ് നോവനുഭവിച്ച കയ്യെഴുത്ത് ത്രൈമാസിക “തിരുത്ത്” റിലീസ് ചെയ്തതിന്റെ ക്ഷീണവും കൊണ്ടാണ് അതിന്റെ മുഖ്യ ശില്പികളിലൊരാളായ സഹ്‌വ ഷിനു ട്രെയിന്‍ കയറിയത്.നാളെ കയ്യെഴുത്ത് മാഗസിന്‍ മത്സരങ്ങളിലേക്കുള്ള കോപ്പി തയ്യാറാക്കുന്നതും സഹ്‌വ  തന്നെ.

“സഹ്‌വ എന്തായി മാഗസിന്‍?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു

“ദേ....ഇപ്പ ശരിയാക്കിത്തരാ...” അടുക്കി വച്ച ആ ചാര്‍ട്ട് കഷ്ണങ്ങള്‍ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും വീണ്ടും അടുക്കി സഹ്‌വ പറഞ്ഞു.

“ഇതിലൊന്നും എഴുതിയിട്ടില്ലല്ലോ?” ഞാന്‍ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു.

“അതാണ് പറഞ്ഞത്...ഇന്ന് ഈ കാബിനില്‍ ആരും ഉറങ്ങില്ല...വണ്ടി തിരുവനന്തപുരത്ത് എത്തുമ്പോഴേക്കും മാഗസിന്‍ റെഡിയായിരിക്കും...”

“അതിന് സൃഷ്ടികള്‍ എവിടെ?”

“വാട്സ് ആപ് മെസേജ് വരുന്ന ബ്ലും ബ്ലും ശബ്ദം സാര്‍ കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ...അതെല്ലാം ആര്‍ട്ടിക്കിളുകളാ...”

“ഓ...”

“ഹന്ന നീ ഇന്നലെ എഴുതിയത് തുടര്‍ന്നോളൂ...ഹര്‍ഷ ഈ സ്ലിപ്പില്‍ ഉള്ളത് എഴുതിക്കോ...അനുശ്രീ ഇപ്പോ വന്ന ആ മെസേജ് നോക്കി പകര്‍ത്തിക്കോ....മഞ്ജൂ....നീ ആമുഖം തയ്യാറാക്കിക്കോ....സാര്‍ ആ എഡിറ്റോറിയല്‍ എഴുതിക്കോളൂ....” ഇത്രയും പറഞ്ഞ് സഹ്‌വ ഒരു ഷീറ്റ് എടുത്ത് അതില്‍ പെന്‍സില്‍ കൊണ്ട് എന്തൊക്കെയോ കോറി.ശേഷം ബാഗില്‍ നിന്ന് വാട്ടര്‍ കളറെടുത്ത് സ്കെയിലില്‍ വച്ച് വെള്ളവുമായി കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്ത് ചായമടിച്ചപ്പോള്‍ അത് മുഖം തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയായി! ഞാന്‍ വെറുതെ വാച്ചിലേക്കൊന്ന് നോക്കി – അപ്പോള്‍ സമയം പുലര്‍ച്ചെ രണ്ട് മണി.

ബിന്‍ഷിദും അബ്ദുവും ലാപ്ടോപ്പില്‍ എന്തോ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.ജിന്‍ഷാദ് മാഗസിനിലേക്കുള്ള ഒരു ചിത്രം വരക്കുന്നു.

“നിങ്ങള്‍ ലാപ്ടോപ്പുമായി ഇങ്ങനെ ഇരുന്നാല്‍ മാഗസിന്‍ പണി കഴിയില്ല...” അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“സാര്‍...ഞങ്ങള്‍ പോസ്റ്റര്‍ ഡിസൈന്‍ ചെയ്യുകയാണ് ....”

“ഏത് പോസ്റ്റര്‍?”

“നാളത്തെ മത്സരത്തിലേക്കുള്ള ഡിജിറ്റല്‍ പോസ്റ്റര്‍...”

“ഓ...സോറി.....” ദേഷ്യപ്പെട്ടതില്‍ സോറി പറഞ്ഞ് ഞാന്‍ വാസിഹിന്റെ അടുത്തെത്തി.

“ഈ നട്ടപ്പാതിരക്ക് നീ ആര്‍ക്കാ ഫോണ്‍ ചെയ്യുന്നത്?”

“റാഷിദ്ക്കാക്ക്...ഷോര്‍ട്ട് ഫിലിം എഡിറ്റിംഗ് നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാ.....”

“എവിടെ?”

“വയനാട്ടില്‍....ഞങ്ങളുടെ റൂമില്‍....”

          അങ്ങനെ പല സ്ഥലത്തായി പലരും ഉറക്കമൊഴിഞ്ഞ് പ്രവര്‍ത്തിക്കുമ്പോള്‍ സ്റ്റേറ്റ് ക്യാമ്പ് കാരണം കഴിഞ്ഞ മൂന്ന് ദിവസമായി ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന എനിക്ക് ഒന്ന് തല ചായ്ക്കണം എന്ന് തോന്നി.കിടന്ന ഉടനെത്തന്നെ ഞാന്‍ ഉറങ്ങുകയും ചെയ്തു.


(തുടരും....)

5 comments:

Areekkodan | അരീക്കോടന്‍ said...

“ദേ....ഇപ്പ ശരിയാക്കിത്തരാ...”

Unknown said...

ജയ്‌ NSS

ajith said...

ഈ കുട്ട്യോളൊക്കെ മിടുക്കരാണല്ലോ

Cv Thankappan said...

മിടുക്കന്മാരുടേയും, നൂതനസാങ്കേതികവിദ്യയുടെയും മികവാണെല്ലാം!
ആശംസകള്‍ മാഷെ

Areekkodan | അരീക്കോടന്‍ said...

Salih...വെറും ജയ് വിളിയേ ഉള്ളൂ

അജിത്തേട്ടാ...അതെ മിടുക്കരാ, ചെറിയൊരു പുഷ് വേണംന്ന് മാത്രം

തങ്കപ്പേട്ടാ....നന്ദി

Post a Comment

നന്ദി....വീണ്ടും വരിക