ദീപ് സിംഗിന്റെ കോംബോ ഓഫർ

ജാമിയ മില്ലിയ കാമ്പസിൽ  നിന്നും എളുപ്പം എത്താവുന്ന ഡൽഹിയിലെ പ്രധാന ആകർഷണമാണ് കുത്തബ് മിനാർ. മക്കളിൽ ഏറ്റവും ഇളയവൻ ഒഴികെ എല്ലാവരും കുത്തബ് മിനാർ കണ്ടതുമാണ്. എങ്കിലും ഒരു ദിവസത്തേക്ക് വാടകക്കെടുത്ത വണ്ടിക്ക് ഒരു കറക്കത്തിനായി ഞങ്ങൾ വീണ്ടും കുത്തബ് മിനാർ സന്ദർശിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

"പഹ്‌ല ഖാന ... ബാദ് ഖുംമ്ന... " ഞാൻ ദീപ് സിംഗിനോട് പറഞ്ഞു.

"ഓകെ സാബ്... രാസ്തെ മേം ദേഖേംഗ... വെജ് യാ നോൺ വെജ് "

"വെജ് ... സിർഫ് വെജ്..."

" സാബ്... ആപ് കോ കോംബോ മിലേഗ... സബ് ലോഗാം കൊ ദൊ റോട്ടി .... ചാർ പീസ് മുർഗി..."

"കിത് ന ഹോഗ ?"

"ആട്ട് സൗ ഹോഗ"

നാല് മുതിർന്നവരും രണ്ട് കുട്ടികളും - രണ്ട് ഒണക്ക റൊട്ടി വീതം ഒരു ചിക്കൻ കറിയോടോപ്പം തിന്നാൻ എണ്ണൂറ് രൂപാ.. സർദാർജി , കേരളത്തിൽ ഞാൻ മരത്തിൽ നിന്ന് പറിച്ച് കൊണ്ടുവരുന്നതല്ല കാശ്... എന്ന് പറയാൻ തോന്നിയെങ്കിലും ഹിന്ദിയിൽ പറഞ്ഞാൽ സമ്മതമായി എന്ന് കരുതി അയാൾ ഹോട്ടലിൽ കയറിയാലോ എന്ന് പേടിച്ച് ഞാൻ മിണ്ടാണ്ടിരുന്നു.

" മാലിക് ജി... യഹാം ITDC ക എക് ഷോപ് ഹെ... ആപ് വഹാം സെ കുച്ച് നഹിം ഖരീദ് ന ഹെ... പന്ത്രഹ് മിനുട്ട് അന്തർ മേം യഹാം വഹാം ദേഖ് കർ രഖൊ ... പസന്ത് ഹെ തോ ഖരീ ദൊ ... പന്ത്രഹ് മിനിട്ട് അന്തർ രഖ്ന ഹെ.."

"ക്യാ ഫായദ"

"വെ ഹം കോ എക് ടോക്കൺ ദേഗ ... "

അത് കൊണ്ട് എന്ത് കാര്യം എന്ന് ചോദിക്കാൻ തോന്നിയെങ്കിലും അതും ഞാൻ വിട്ടു. ഇന്ത്യൻ ടെക്സ്റ്റൈൽ ഡവലപ്പ്മെന്റ് കോർപ്പറേഷൻ എന്ന ആ സ്ഥാപനത്തിൽ വിൽക്കുന്നതെല്ലാം കൈത്തറി ആണെന്ന് സ്വാഗത പ്രാസംഗികൻ പറഞ്ഞു. ശേഷം ഓരോ സെക്ഷനുകളിലേക്ക് ഞങ്ങൾ നീങ്ങി. മുള കൊണ്ടും വാഴനാര് കൊണ്ടും മറ്റെന്തൊക്കെയോ സാധനങ്ങൾ കൊണ്ടും നിർമ്മിച്ചത് എന്ന് പറഞ്ഞ് പലതരം സാരികളും ഞങ്ങളുടെ മുന്നിൽ അണി നിരന്നു.ദീപ് സിംഗ് പറഞ്ഞ പതിനഞ്ച് മിനുട്ട് മനസ്സിലുള്ളതിനാൽ വെറുതെ നോക്കിയിരുന്നു. ഇതിനിടയിൽ 2014 ലെ ഡൽഹി സന്ദർശനത്തിനിടയിൽ ഞാൻ  വാങ്ങിയ അതേ  രജായി അവിടെ കണ്ടു. വിലയും പഴയ 4600 രൂപ തന്നെ.ബെഡിൽ വിരിക്കുന്ന ആകർഷകമായ വർക്കുകളോട് കൂടിയ ഒരു ടെക്സ്റ്റൈൽ ഐറ്റം ആണ് രജായി.വിശേഷ വേളകളിൽ വിരിച്ചിട്ടാൽ നല്ല ലുക്ക് കിട്ടും.

സാരി ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവർ എനിക്ക് ഷർട്ടിന് ചൂണ്ട ഇട്ടു. ഭാര്യയ്ക്ക് അത് ഇഷ്ടവുമായി. അങ്ങനെ ഒരു വാഴനാര് ഷർട്ട് (ദൈവത്തിനറിയാം എന്ത് നാരാണെന്ന് ) വാങ്ങി പാക്ക് ചെയ്തു. അപ്പഴേക്കും കരകൗശല വസ്തുക്കൾ കാണാനായി ഒരാൾ ക്ഷണിച്ചു. അങ്ങനെ മുകൾ നിലയിലേക്ക് കയറി. അവിടെ ലേഡീസ് ബാഗും ചെരുപ്പും ഷൂസും എല്ലാം കണ്ടതോടെ ഞങ്ങൾ ദീപ് സിംഗിന്റെ പതിനഞ്ച് മിനിട്ട് മറന്ന് പോയി. എല്ലാവർക്കും ആവശ്യമുള്ളതെല്ലാം വാങ്ങിക്കൂട്ടിയപ്പഴേക്കും ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അങ്ങനെ നമ്മളും ഖുശി ദീപ് സിംഗും ഖുഷി.

"ദീപ് ജി... ബച്ച ബൂഖ് ലഗ്ത ഹെ..."

"ഹാം സാബ് ... അഗല സ്റ്റോപ് ഖാനെ കൊ... " 

അൽപം കൂടി മുന്നോട്ട് പോയി തിരക്ക് പിടിച്ച ഒരു ഹോട്ടലിന് മുന്നിൽ സർദാർജി വണ്ടി സൈഡാക്കി. നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി.ശേഷം അവിടെ കണ്ട ചെറിയ ഒരു ഗ്യാപ്പിലേക്ക് സർദാർജി തന്റെ വണ്ടി കുത്തിക്കയറ്റി പാർക്ക് ചെയ്തു.

ഹോട്ടലിനകത്ത് കയറി എല്ലാവരെയും ആശംസിച്ച ദീപ് സിംഗ് അത്രയും തിരക്കിനിടയിലും ഞങ്ങൾക്കായി സീറ്റും തരപ്പെടുത്തി തന്നു! നോൺ വെജ് വാങ്ങിപ്പിക്കാൻ സർദാർജി ആവുന്ന വഴിയെല്ലാം പയറ്റിയപ്പോൾ അത് വാങ്ങാതിരിക്കാനുള്ള എല്ലാ മാർഗ്ഗങ്ങളും ഞാനും എടുത്തു. 

"ആപ് കൊ കോംബൊ അച്ചാ ധാ.." ഭക്ഷണം കഴിച്ച്,  കൈ കഴുകി പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴും , എട്ട് ചപ്പാത്തിയും നാല് ചിക്കൻ പീസും ഒരു കറിയും അടങ്ങിയ എണ്ണൂറ് രൂപയുടെ ഭക്ഷണ പാക്കേജിനെപ്പറ്റിയായിരുന്നു ദീപ് സിംഗിന്റെ ആലോചന.

'അച്ഛനായാലും വേണ്ടില്ല ബാപ്പയായാലും വേണ്ടില്ല,നിങ്ങളെ ഈ ഒണക്ക റൊട്ടിക്ക് അത്രയും കാശ് തരാൻ മനസ്സില്ല ഭായ്' എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിലെ പെട്ടിപ്പീടികയിൽ നിന്ന് കുട്ടികൾക്ക് രണ്ടും വലിയവർക്ക് ഒന്നും വീതം മിഠായി വാങ്ങിത്തന്ന് ദീപ് സിംഗ് വീണ്ടും വണ്ടിയിൽ കയറി.

"തൊ ഹം സീധ കുത്തബ് മിനാർ ജായേംഗ ... 

"ഹാം... ഹാം.." ഞാൻ മൂളി. വണ്ടി കുത്തബ് മിനാർ ലക്ഷ്യമാക്കി കുതിച്ചു.

Part 3 - കുത്തബ് മിനാർ കോംപ്ലെക്‌സിൽ - 1