Pages

Sunday, December 31, 2023

മൈനസ് വൺ ഡിഗ്രിയിൽ .... (വിൻ്റർ ഇൻ കാശ്മീർ - 4 )

 Part 3: ഗുഹകൾ കടന്ന് 

"എൻ്റുമ്മാ ... എന്തൊരു തണുപ്പാ ദ് ?" കപിൾസ് ടീമിലെ ജാസിറയുടെ ശബ്ദമാണ് ആദ്യം കേട്ടത്.

"ഇനിയിപ്പോ ഉമ്മായെ വിളിച്ചിട്ടൊന്നും കാര്യമില്ല... ഇറങ്ങി പുറപ്പെടുന്നതിന് മുമ്പേ ആലോചിക്കേണ്ടിയിരുന്നു..." ഹാഷിർ ഭാര്യയെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.

" മഞ്ഞിൽ നല്ല രസാന്ന് പറഞ്ഞ് ഇങ്ങള് തന്നെയല്ലേ ഇന്നെ  മൂച്ചിമ്മേ കേറ്റിയത്..."

"ആ... കുടുംബ വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കണ്ട ... നമുക്ക് ഇനിയും നാല് ദിവസം കൂടി ഉണ്ട് ഇവിടെ... " നിഖിൽ ഇടക്ക് കയറി ഇടപെട്ടു.

"യ യ യാ കു കു കുദാ... ഇ ഇ ഈതണുപ്പിൽ ന ന നാല് ദിവസമോ...?"  തണുപ്പ് കാരണം  ആരുടെയോ തൊണ്ടയിൽ വാക്കുകൾ കുരുങ്ങി.

" ഇതാണ് ഞാൻ ബസ്സിൽ നിന്ന് സൂചിപ്പിച്ച ബട്ടിൻ്റെ കട... ചിക്കൻ കടായി , മട്ടൺ കബാബ് , ബിരിയാണി എല്ലാം മിതമായ നിരക്കിൽ കിട്ടും... " നടത്തത്തിനിടയിൽ, ചെറിയൊരു കട കാണിച്ചു കൊണ്ട് നിഖിൽ പറഞ്ഞു.

"ഹം അഭി ആയേഗ ബട്ട് ബായി ..."  കടയിൽ നിൽക്കുന്ന ആരുടെയോ നേരെ നോക്കി ഹഖ് പറഞ്ഞു.

"ജമ്മുവിൽ നിന്ന് ചോല ബട്ടൂര ... പഞ്ചാബി ഹവേലിയിൽ നിന്ന് ആദ്യം മസാല ദോശ.. പിന്നാലെ ഫ്രൈഡ് റൈസ് .... ബാനിഹാളിൽ നിന്ന് കബാബ് ... ഇനി വീണ്ടും ബട്ടിൻ്റെ കടയിലേക്ക് ... നിങ്ങളെ ആമാശയം വല്ലാത്തൊരു പത്തായം തന്നെ ..." ഹഖിനെ നോക്കി സത്യൻ മാഷ് പറഞ്ഞു.

വലിയൊരു ഗേറ്റിൻ്റെ മുന്നിലാണ് ഞങ്ങളുടെ നടത്തം അവസാനിച്ചത്. ഗേറ്റ് കടന്നു അകത്ത് കയറിയപ്പോൾ മൂന്ന് നിലകളോട് കൂടിയ രണ്ട് കെട്ടിടങ്ങൾ കണ്ടു. ന്യൂ കപിൾസ് , ഓൾഡ് കപിൾസ്, ഫാമിലി,  ഫ്രണ്ട്സ്, അല്ലറ ചില്ലറ എന്നിങ്ങനെ ഓരോരുത്തർക്കും ആവശ്യപ്പെട്ട പ്രകാരം റൂമുകൾ തരം തിരിച്ച് നൽകി. ഞാനും സത്യൻ മാഷും ഹഖും അടങ്ങിയ ടീമിന് രണ്ടാമത്തെ ബിൽഡിംഗിൽ മൂന്നാം നിലയിൽ അഞ്ച് ബെഡുകളുള്ള വിശാലമായ ഒരു മുറിയാണ് ലഭിച്ചത്. 

"ഞാനൊന്ന് നമസ്കരിക്കട്ടെ ... അത് കഴിഞ്ഞ് ഭക്ഷണത്തിന് പോകാം..." ഇതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ നേരെ ബാത്റൂമിൽ കയറി. വുളുവിൻ്റെ മുമ്പ് പല്ല് തേക്കാനായി ഒരു കവിൾ വെള്ളം വായിലേക്കെടുത്തതും ഫൂ എന്ന് ശക്തിയിൽ തുപ്പിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. കൊടും തണുപ്പ് കാരണം പല്ല് എല്ലാം കൂടി ഞരിഞ്ഞമരുന്നത് പോലെ ഒരനുഭവം.. ഹീറ്ററിന് എന്തോ പ്രശ്നം പറ്റിയതിനാൽ ചൂടുവെള്ളം ലഭ്യമായിരുന്നില്ല. 

"മാഷേ... എന്തു പറ്റി? "  ഹഖ് വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.

"ചെറിയൊരു ഷോക്കടിച്ചതാ..." ഞാൻ പറഞ്ഞു.

" ങേ ! ബെഡ് നനഞ്ഞാൽ ഷോക്കടിക്കും എന്നല്ലേ നിഖിൽ പറഞ്ഞിരുന്നത്... ഇതിപ്പോ ടോയ്ലെറ്റിലും മൂത്രമൊഴിക്കാൻ പറ്റില്ലേ ? " ഹഖിന് സംശയമായി. 

അംഗശുദ്ധി വരുത്തി പുറത്തിറങ്ങിയ ഞാൻ, നമസ്കാരം നിർവ്വഹിച്ച  ശേഷം ഹഖിൻ്റെയും സത്യൻ മാഷിൻ്റെയും കൂടെ  ഭക്ഷണത്തിന് പുറപ്പെട്ടു.

"നമുക്ക് ബട്ടിൻ്റെ കടയിൽ തന്നെ പോകാം..." മട്ടൻ കബാബിൻ്റെ രുചി ഹഖിൻ്റെ വാക്കുകളിൽ പ്രകടമായി. പക്ഷെ, വെജിറ്റേറിയൻ ഭക്ഷണം ഒന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഞങ്ങൾക്ക് അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങേണ്ടി വന്നു. 

മെയിൻ റോഡിലെ ഷാമിയാന റസ്റ്റാറൻ്റിലേക്കാണ് പിന്നീട് ഞങ്ങൾ കയറിയത്. കൊണ്ടോട്ടിക്കൂട്ടം അപ്പോൾ അവിടെ നിന്നും തിരിച്ചിറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. യുദ്ധം കഴിഞ്ഞ കലിംഗ പോലെയായിരുന്നു അവരുടെ ടേബിൾ. പിറ്റേ ദിവസം നേരത്തെ എണീറ്റ് പഹൽഗാമിലേക്ക് പുറപ്പെടാനുള്ളതിനാൽ പെട്ടെന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഞങ്ങൾ റൂമിൽ തിരിച്ചെത്തി.

"രാവിലെ ദാലിൻ്റെ തീരത്ത് കൂടെ മോണിംഗ് വാക്ക് നടത്തേണ്ടവർക്ക് നേരത്തെ ഇറങ്ങി നടക്കാം...കൃത്യം  ഏഴര മണിക്ക് ബസ്സ് എടുക്കും.." നിഖിൽ പറഞ്ഞു.

'തണുപ്പാണെങ്കിലും, കോവളം ബീച്ചിലൂടെയുള്ള പ്രഭാത നടത്തം പോലെ ദാലിൻ്റെ തീരത്ത് കൂടിയും ഒരു പ്രഭാത സവാരി നടത്തണം' . ഞാൻ മനസ്സിൽ കുറിച്ചു. ശ്രീനഗറിലെ അപ്പോഴത്തെ ഊഷ്മാവ് അറിയാനായി വെറുതെ നെറ്റിൽ ഒന്ന് സെർച്ച് ചെയ്തു.

'യാ കുദാ... മൈനസ് വൺ ഡിഗ്രി സെൽഷ്യസ് ..""

മൂന്ന് ടീ ഷർട്ടും ജാക്കറ്റും ധരിച്ച് ബെഡ് ഹീറ്റർ ഓണാക്കിയിട്ടും ബ്ലാങ്കറ്റിനുള്ളിലേക്ക് പെട്ടെന്ന് വലിഞ്ഞ് കയറാനുള്ള കാരണം അപ്പോഴാണ് കൃത്യമായി മനസ്സിലായത്. പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞങ്ങൾ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി.

"വെടി വയ്ക്കല്ലേ ... പ്ലീസ് ... പ്ലീസ്.."

എൻ്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദം കേട്ട് തൊട്ടടുത്ത ബെഡിൽ ഉറങ്ങിക്കിടന്നിരുന്ന സത്യൻ മാഷും ഹഖും ചാടി എണീറ്റു.

"എന്തു പറ്റി...? എന്താ ഇങ്ങനെ വിയർത്തത്?" സത്യൻ മാഷ് ചോദിച്ചു. ശേഷം എന്നെ ബെഡിലേക്ക് പിടിച്ചിരുത്തി എൻ്റെ വലത് വശത്തിരുന്നു.

"അയ്യോ?" പൃഷ്ഠം പൊള്ളിയ സത്യൻ മാഷ് പെട്ടെന്ന് എണീറ്റു.

"വെറുതെയല്ല, ഈ മൈനസ് ഡിഗിയിൽ ഇങ്ങനെ വിയർത്തത്... സാർ , ആ ബെഡ് ഹീറ്റർ ലോ ആക്കി കിടക്ക് ... ഇവിടെ ആരും വെടി വയ്ക്കാൻ വരില്ല..."

ബെഡ് ഹീറ്റർ High ൽ നിന്നും Low യിലേക്കാക്കി ഞാൻ വീണ്ടും പുതപ്പിനുള്ളിലേക്ക് വലിഞ്ഞു.

"കുച് തൊ ബതാ സിന്ദഗീ ..
അപ്ന പതാ സിന്ദഗി ...
കുച് തൊ ബതാ സിന്ദഗീ ..
അപ്ന പതാ സിന്ദഗി ..."

ഉറക്കത്തിൽ ബജ്റംഗീ ബായിജാൻ്റെ കൂടെ ഞാനും പഹൽഗാമിലെ ലിഡർ നദിയിൽ വെള്ളം തെറിപ്പിച്ച് കളിക്കാൻ തുടങ്ങി.


Part 5: വെൽകം ടു പഹൽഗാം 



1 comments:

Areekkodan | അരീക്കോടന്‍ said...

മൈനസിൽ ഒരു ജീവിതം...

Post a Comment

നന്ദി....വീണ്ടും വരിക