സന്തോഷം മക്കളിലൂടെ...

എൻ്റെ കുട്ടിക്കാലത്ത് വീട്ടിൽ ബാലമാസികകൾ വരുത്തുന്ന പതിവ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ചംപക്, പൂമ്പാറ്റ , മലർവാടി എന്നിവയായിരുന്നു അന്ന് വീട്ടിൽ വരുത്തിയിരുന്നത്. അവയുടെ പഴയ ലക്കങ്ങൾ എല്ലാം പിന്നീടുള്ള വായനക്കായി സൂക്ഷിച്ച് വയ്ക്കുന്ന ഒരു പതിവും ഉണ്ടായിരുന്നു. വേനലവധിക്കാലത്ത് ഞങ്ങളുടെ കോളനിയിലെ വിവിധ പ്രായക്കാരായ കുട്ടികൾ ഇവ വായിക്കാൻ വീട്ടിൽ വരാറുണ്ടായിരുന്നു. കുട്ടികളായ ഞങ്ങൾ മുതിർന്നതോടെ ഈ മാസികകളുടെ വരവും നിന്നു. ഇന്ന് മേൽപറഞ്ഞവയിൽ ഒരു മാസികയും നിലവിലില്ല.

പുതിയ വീടെടുത്ത് ഞാൻ താമസം മാറുകയും മക്കൾ ഓരോരുത്തരായി വായനാ ലോകത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്തതോടെ എൻ്റെ പ്രിയ പിതാവ് ഞങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ചെയ്ത പോലെ ബാലഭൂമിയും മലർവാടിയും ഞാൻ വീട്ടിൽ വരുത്തി. നാല് മക്കളും തമ്മിലുള്ള പ്രായ വ്യത്യാസം അഞ്ച് - ആറ് വർഷമായതിനാൽ ആദ്യ വായനക്കാരി ഇപ്പോൾ ഇരുപത്തിയഞ്ചാം വയസ്സിൽ എത്തിയിട്ടും ബാലവാരിക നിർത്താൻ എനിക്ക് സാധിച്ചിട്ടില്ല. ഏഴ് വയസ്സ് കാരനായ നാലാമനാണ് ഇപ്പോൾ ബാലഭൂമിയുടെ പ്രധാന വായനക്കാരൻ.

വായനക്കൊപ്പം തന്നെ വാരികയിലെ വിവിധ മത്സരങ്ങളിൽ മക്കൾ പങ്കെടുക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. കാനനപത്രം തയ്യാറാക്കൽ മത്സരത്തിൽ വിജയിച്ച മൂത്ത മോൾക്ക് ലഭിച്ചത് ഒരു ഡിജിറ്റൽ ക്യാമറ ആയിരുന്നു. വിഷുക്കണി തയ്യാറാക്കൽ മത്സരത്തിലൂടെ രണ്ടാമത്തവൾ നേടിയത് ഒരു ജംബോ കളറിംഗ് കിറ്റ് ആയിരുന്നു. ബോക്സ്, ടീഷർട്ട്, അമ്യൂസ്മെൻ്റ് പാർക്ക് ടിക്കറ്റ് തുടങ്ങീ ചെറിയ ചെറിയ സമ്മാനങ്ങളിലൂടെ മൂന്നാമത്തവൾ അവസാനം എത്തിയത് ഏകദിന സമ്മർ ക്യാമ്പിൽ ആയിരുന്നു.

അവരൊക്കെ നിർത്തിയേടത്ത് ഇപ്പോൾ നാലാമൻ അബ്ദുല്ല കെൻസ് മത്സരം ആരംഭിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ആദ്യത്തെ മത്സരങ്ങളിലൊന്നും വിജയി ആയില്ലെങ്കിലും നിരന്തര പ്രോത്സാഹനത്തിൽ അവൻ മത്സരത്തിൽ തുടർന്നു."മുട്ടുവിൻ, തുറക്കപ്പെടും" എന്നാണല്ലോ. ഇപ്പോൾ അവനും ഒരു മത്സരത്തിൽ ആദ്യമായി വിജയിയായ സന്തോഷത്തിലാണ്. എന്ന് മാത്രമല്ല വ്യാഴാഴ്ച ബാലഭൂമി വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ തന്നെ ആദ്യ കണ്ണോടിക്കൽ കഴിയും. ആ വായനക്കുള്ള ഫലവും കണ്ട് തുടങ്ങി - കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് കഥ അവൻ സ്വന്തമായി എഴുതി!!

മക്കളുടെ വളർച്ചയും വികാസവും ഏതൊരു രക്ഷിതാവിൻ്റെയും അഭിലാഷമാണ്. ആവശ്യമായ പ്രചോദനവും പ്രോത്സാഹനവും നൽകിയാൽ അത് ശരിയായ വിധത്തിൽ പരിപോഷിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കും എന്ന് അനുഭവത്തിൽ നിന്നും സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.