കടലേ...നീലക്കടലേ...(ലക്ഷദ്വീപ് യാത്ര - ഭാഗം 5)

കഥ ഇതുവരെ

“സാര്‍...നമുക്ക് ഡെക്കിലേക്ക് പോകാം...കപ്പല്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ട് ആക്കുന്നത് കാണണം..” ആന്റണിക്ക് അത് കണ്ടേ അടങ്ങൂ എന്ന് സംസാരത്തില്‍ നിന്നും മനസ്സിലായി.

“അത് ...കാണാന്‍ ഒന്നുമില്ല.ന്യൂട്രലില്‍ ഇട്ട് ചാവി തിരിക്കുക , ഫസ്റ്റിലിട്ട് പതുക്കെ ആക്സിലേറ്ററും കൊടുക്കുക...ഒന്ന് മൂവായി കഴിഞ്ഞാല്‍ രണ്ടിലേക്കും പിന്നെ മൂന്നിലേക്കും ശേഷം നാലിലേക്കും ഒറ്റ തട്ട്...” ശിവദാസന്‍ മാഷ് കാറ് ഓടിക്കുന്ന കഥ കപ്പലിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു.

“അങ്ങനെ എത്ര ഗിയര്‍ വരെ ഉണ്ടാകും...” ആന്റണിക്ക് വീണ്ടും സംശയം.

“ആ...അതില്‍ എനിക്കും ചെറിയ ഒരു ഡൌട്ട് ഉണ്ട്...പണ്ടൊക്കെ നാല് ഗിയറേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..ഇപ്പോള്‍ ഈ സുനാമി ഒക്കെ അടിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ ശേഷം അതിനുള്ള ഗിയറും വന്നിട്ടുണ്ട് എന്ന് കേട്ടു...”

“എന്ത് ???സുനാമി ഗിയറോ ?”

“ആ...വാ നമുക്ക് ഡക്കില്‍ പോയി നേരിട്ട് കാണാം...” ശിവദാസന്‍ മാഷ് മെല്ലെ തടിയൂരി.

“പിന്നെ.... കപ്പലിന് സെല്‍ഫില്ല...അപ്പോ തള്ളി സ്റ്റാര്‍ട്ട് ആക്കേണ്ടി വരും...” കപ്പലിനകത്ത് സെല്‍ഫ്‌ലെസ്സ് സര്‍വ്വീസ് എന്ന് എവിടെയോ എഴുതി വച്ചത് കണ്ട റെജു പറഞ്ഞു.

“അപ്പോള്‍ നമ്മളും ഇറങ്ങി തള്ളേണ്ടി വരുമോ?” അബൂബക്കര്‍ മാഷുടെ സംശയം വീണ്ടും ഉയര്‍ന്നു.

“പണ്ട് ചാലിയാറില്‍ തോണി ഉന്തിയിറക്കി, ചാടി ഒരു കയറ്റം ഉണ്ടായിരുന്നു...അന്ന് കുടിച്ച വെള്ളത്തിന് കയ്യും കണക്കുമില്ല...” ഞാന്‍ ആ പഴയ കുട്ടിക്കാലം പെട്ടെന്ന് ഓര്‍മ്മിച്ചു.

“അതെന്തിനാ തോണി ഉന്തിയതിന് ഇത്രേം വെള്ളം കുടിക്കുന്നത് ?അതത്ര്യൌം വലിയ പണിയാണോ?” സലീം മാഷും സംശയവുമായി ഇറങ്ങി.

“ഏയ്...തോണിയില്‍ ചാടി കയറുമ്പോള്‍ ബാലന്‍സ് തെറ്റി , ദാ മൂക്കും കുത്തി വെള്ളത്തില്‍...പിന്നെ വെള്ളം അല്ലാ‍തെ പാല് കുടിക്കാന്‍ കിട്ട്വാ?”

“ങേ!എങ്കില്‍ നമ്മളാരും കപ്പല്‍ ഉന്താന്‍ ഇറങ്ങണ്ട...ഈ കൊച്ചിയിലെ വെള്ളം കുടിച്ച് മരിക്കുന്നതിനെക്കാളും നല്ലത് വെള്ളം കുടിക്കാതെ മരിക്കാ...” ആന്റണിയുടെ വക കമന്റ് വന്നു.

കപ്പല്‍ തള്ളുന്നത് കാണാന്‍ ഞങ്ങള്‍ ഡെക്കിലെത്തി.ഞങ്ങളുടെ കപ്പലും തൊട്ടടുത്തുള്ള ഒരു കൂറ്റന്‍ ബോട്ടും തമ്മില്‍ ഒരു കയറിട്ട് ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്നു.ആ ബോട്ട് നീങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി.ഒപ്പം കപ്പലും നീങ്ങിത്തുടങ്ങി.കപ്പല്‍ അല്പം നീങ്ങിയതും ആരോ ആ കയറ് എടുത്ത് വെള്ളത്തിലേക്കിട്ടു!

“ദൈവമേ!! കണക്ഷന്‍ പോയി !!” റെജു പെട്ടെന്ന് അലറി.

“അതേ...ആ ബോട്ടുമായുള്ള കണക്ഷന്‍ പോയത് ആരും കണ്ടില്ലേ?” അബൂബക്കര്‍ മാഷും തന്റെ ഭൂതക്കണ്ണാടിയിലൂടെ അത് കണ്ടു.

“ഛെ...അതല്ല ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്..” റെജു ദ്വേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“പിന്നെ ...?” ആന്റണി റെജുവിനെ നോക്കി.

“ബി.എസ്.എന്‍.എല്‍.കണക്ഷന്‍....” റെജു ഇഞ്ചികടിച്ച കുഞ്ചനെപ്പോലെ നിന്ന്‍ പറഞ്ഞു.

“ഓ...ലെവളുമായി ലക്ഷദ്വീപ് യാത്രയൂടെ റണ്ണിംഗ് കമന്ററി അടിക്കുകയായിരുന്നു അല്ലേ...വെറുതെയല്ല ഇതുവരെ എല്ലാ റൂട്ടുകളും ബിസി ആയിരുന്നത്...അത് ഏതായാലും നന്നായി..” ആന്റണിക്ക് സമാധാനമായി.

“ഇനി ഈ കടലിലേക്ക് നോക്കി മധുസൂദനക്കുറുപ്പ് പാടിനടന്ന പോലെ ഡക്കിലൂടെ ഉലാത്തിക്കോളൂ...“ ഞാന്‍ റെജുവിനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.

“മധുസൂദനക്കുറുപ്പ് പാടിനടന്ന പോലെയോ? അതേതാ പാട്ട് ?” റെജു പെട്ടെന്ന് ആവേശഭരിതനായി.

“കടലേ...നീലക്കടലേ...എന്ന ചെമ്മീനിലെ പാട്ട്..”

“ഓ...ആ മധുസൂദനക്കുറുപ്പ് ...”

“ങാ...അതെന്നെ..”

“ദേ...അങ്ങോട്ട് നോക്കിക്കേ...” ആന്റണി റെജുവിന്റെ ശ്രദ്ധ ഡക്കിന്റെ ഒരറ്റത്തേക്ക് തിരിച്ചു.

“ങേ!” റെജു വാണം വിട്ട പോലെ അങ്ങോട്ട് കുതിച്ചു.ഇന്ത്യ വിട്ട റോക്കറ്റ് പോലെ പത്ത് മിനിട്ടിനകം തിരിച്ച് ഞങ്ങളുടെ അടുത്ത് തന്നെ എത്തുകയും ചെയ്തു.

(തുടരും...)