കാദറിന്റെ ചീഞ്ചട്ടി

 (മുന്നറിയിപ്പ് : ഈ കഥയിൽ നിങ്ങൾ ചുവന്ന അക്ഷരങ്ങൾ കാണുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്താൽ തികച്ചും സൌജന്യമായി നിങ്ങൾക്ക് ഒരു കഥ കൂടി വായിക്കാവുന്നതാണ്.എല്ലാവർക്കും അത് കാണണം എന്നില്ല എന്ന് ഒന്ന് കൂടി ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു)

             പത്താം ക്ലാസ് റിസൾട്ട് വന്നപ്പോൾ, 1970കളിലെ ഇന്ത്യാ - വെസ്റ്റിൻഡീസ് ക്രിക്കറ്റ് കളിയിലെ ഇന്ത്യൻ സ്കോർ ബോർഡ് പോലെയായിരുന്നു കാദറിന്റെ മാർക്ക് ലിസ്റ്റ്. കടല പൊതിയാൻ പോലും എടുക്കാത്ത ആ മാർക്ക് ലിസ്റ്റും കൊണ്ട് നടന്നാൽ ശരിയാവില്ല എന്ന ബോധോദയം കാരണം അറബിയുടെ ഡ്രൈവർ ആയി ഒരു കൈ നോക്കാം എന്ന് കാദർ തീരുമാനിച്ചു. ശരീരം എന്നും പത്ത് എ ക്ലാസിലാണെങ്കിലും മനസ്സ് അന്നും അറേബ്യയിലായിരുന്നതിനാൽ കാദർ, പാസ്പോർട്ട് നേരത്തെ തന്നെ എടുത്ത് വച്ചിരുന്നു. മെഡിക്കൽ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ലഭിക്കാൻ കണ്ണ്‌ പരിശോധന നിർബന്ധമായതിനാൽ കാദർ കോഴിക്കോട്ടേക്ക് ബസ് കയറി.
       
“ഗുഡ് മോണിംഗ് സർ...വെൽകം റ്റു വാസൻ ഐ ക്ലിനിക്ക്...” വാതിലിനടുത്ത് നിന്ന സ്ത്രീ മൊഴിഞ്ഞു.

“ആ നല്ല വാസനയുണ്ട്...ക്ലീനാക്കിക്കോളൂ...” മൂക്ക് പൊത്തിക്കൊണ്ട് കാദറും പറഞ്ഞു.

“മെ ഐ ഹെല്പ് യൂ സർ...?” വേറൊരു പെൺകുട്ടി വന്ന് മന്ദസ്മിതം തൂകി.

“ഏയ്...അത്ര പ്രയാസം ഒന്നുമില്ല...കണ്ണ് പരിശോധിക്കാൻ വന്നതാ...”

“ഓകെ സാർ...യൂ ഗൊ സ്ട്രൈറ്റ് , ടേൺ ലെഫ്റ്റ് ,ഫസ്റ്റ് ഡോർ റൈറ്റ്...”

“നീ പറഞ്ഞ് തരുന്നതിലും നല്ലത് പറയാതിരിക്കുന്നതാ....” ഇംഗ്ലീഷ് ദഹിക്കാത്ത കാദർ പറഞ്ഞു. അടയാളങ്ങൾ നോക്കി റൂം കണ്ടെത്തി കാ‍ദർ അകത്ത് പ്രവേശിച്ചു. ഡോക്ടറെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഒരാളും ഒരു പെൺകുട്ടിയും ആയിരുന്നു റൂമിനകത്തുണ്ടായിരുന്നത്.

പെൺകുട്ടി കാദറിനോട് മുന്നിലെ കസേരയിൽ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. ഗ്ലാസില്ലാത്ത ഒരു കണ്ണട ഫ്രെയിം ആ പെൺകുട്ടി കാദറിന്റെ മുഖത്ത് ഫിറ്റ് ചെയ്തു. നേരെ മുമ്പിൽ ചുമരിൽ തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന ചാർട്ടിലെ ഒന്നാമത്തെ വരി വായിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

“അ....ആ....ഇ....ഈ......ഉ......ഊ......” ആദ്യാക്ഷരം ‘അ‘ ആണെന്ന് കണ്ടതോടെ കാദർ  കണ്ണടച്ച് തന്നെ ആ ലൈൻ ഫിനിഷാക്കി.

“ഇതിലേതാ ‘ഉ‘ ?” പെൺകുട്ടിയുടെ ചോദ്യം കാദറിനെ കുലുക്കിയില്ല.

“ഒരു വയസ്സൻ കുത്തി ഇരിക്കുന്ന പോലെയുള്ളത്....” കാദറിന്റെ ഉത്തരം അടുത്ത ചോദ്യത്തിൽ നിന്നും അവരെ പെട്ടെന്ന് വിലക്കി.

വലത്തെ കണ്ണിന് മുമ്പിൽ ഒരു മറ ഇട്ട് ഇടത്തെ കണ്ണിന് മുമ്പിൽ ഒരു ചില്ലിട്ട് അടുത്ത വരി വായിക്കാൻ പെൺകുട്ടി ആവശ്യപ്പെട്ടു.

“ഇത് കൊറ്ച്ച് കട്ടിയാ സിസ്റ്ററേ...” കാദർ നിസ്സഹായത അറിയിച്ചു.

സിസ്റ്റർ രണ്ട് ഫ്രെയിമിലും ഓരോ ഗ്ലാസിട്ട് ചാർട്ടിൽ കാണുന്നത് വായിക്കാൻ പറഞ്ഞു.

“ഇത് വായിക്കല്ലല്ലോ...ചിത്രം എന്താന്ന് പറയല്ലേ വേണ്ടത്?” കാദറിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് സിസ്റ്റർ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

“ഒന്നാമത്തെത് ചീഞ്ചട്ടി....”

“എന്ത് ???” സിസ്റ്റർ ഞെട്ടിപ്പോയി.

“ചീഞ്ചട്ടി എന്നാൽ മീൻ പൊരിക്കാനുള്ള ചട്ടി....പിടിക്കാൻ രണ്ട് കയ്യും തള്ളി നിൽക്കുന്ന വയറും കണ്ടില്ലേ...അടുക്കളേൽ എപ്പളെങ്കിലും ഒക്കെ കയറിയാലേ അതൊക്കെ പരിചയം ണ്ടാവൂ സിസ്റ്ററേ...” കാദർ പറഞ്ഞു.

“നല്ല വിവരമാണല്ലോ... ആ അക്ഷരമാണ് ഋ...” സിസ്റ്റർ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ബ്‌ർ ന്നോ ? ഇന്റെ മലയാളം മാഷ് ഇങ്ങനെയൊരക്ഷരം പഠിപ്പിച്ചിട്ടില്ല....പഠിപ്പിക്കാത്ത അക്ഷരം ചോയ്ച്ചാൽ എങ്ങന്യാ വായിക്കാ....നിങ്ങളാ ജനല് തൊറക്കി...പൊറത്തെ ബോർഡ് മുഴുവൻ ഞാൻ വായിച്ച് തരാ...” കാദർ സിസ്റ്ററെ വെല്ലുവിളിച്ചു.

“ആ വായിച്ചോളൂ...” ജനൽ തുറന്നിട്ട് സിസ്റ്റർ പറഞ്ഞു.

“നേരെ കാണുന്നത് കേരളാ സ്റ്റേറ്റ് ബീവറെജസ് കോർപ്പറേഷൻ.....ശരിയല്ലേ?” ആദ്യത്തെ ബോർഡ് വായിച്ചു കൊടുത്ത് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കാദർ ചോദിച്ചു.

“ആ...ശരിയാ...” സിസ്റ്ററും സമ്മതിച്ചു.

“ആ ബസ്സിന്റെ ബോർഡിൽ എഴുതിയത് കോഴിക്കോട്.....തെറ്റിയില്ലല്ലോ?” റോഡിലൂടെ പോകുന്ന ബസ് കാണിച്ച് കാദർ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“അതും ശരിയാ....”

“ആ കടയുടെ പേര്....സുറുമ ഫാൻസി...ശരിയാണോ സിസ്റ്റർ ?”

“അതും കറക്റ്റാ...”

“അപ്പം മനസ്സിലായില്ലേ...കാദറിന് കണ്ണ് കാണാഞ്ഞിട്ടല്ലാ...ഔട്ട് ഓഫ് സിലബസ് ചോദിച്ചതോണ്ടാ വായിക്കാൻ പറ്റാഞ്ഞത് ന്ന്...”

“എല്ലാം മനസ്സിലായേ...” ഷീട്ടെഴുതി കാദറിന് നൽകി ഡോക്റ്ററെ കാണിക്കാൻ ആംഗ്യം കാട്ടിക്കൊണ്ട് സിസ്റ്റർ പറഞ്ഞു.

“എന്നാലും നീ എസ്.എസ്.എൽ.സി. വരെ എത്തിയത് എങ്ങനെയാണെന്നാ ഞാൻ ആലോചിക്കുന്നത്...” കാഴ്ച പരിശോധനാ സർട്ടിഫിക്കറ്റിൽ ഒപ്പ് ചാർത്തി നൽകുമ്പോൾ ഡോക്ടറുടെ സംശയം അതായിരുന്നു.