സൌഹൃദം പൂക്കുന്ന വഴികൾ - 11

" സൗഹൃദം ഒരു തണല്‍ മരമാണ്.

സങ്കടങ്ങളുടെ വെയില്‍ കൊള്ളാതെ ഹൃദയത്തെ പൊതിയുന്ന സ്നേഹമാണത്, സൌഭാഗ്യങ്ങളുടെ സുവര്‍ണ്ണ സന്ധ്യകളില്‍ ആത്മാവിലൊരു തൂവല്‍ സ്പര്‍ശം പോലെ.. സാന്ത്വനം പോലെ..

പിന്നെ പിന്നെ എന്തൊക്കയൊ പോലെ.

ഈ സൌഹൃദത്തിന്റെ ഇതളുകളില്‍ വിരിയുന്ന പനിനീര്‍പൂപോലെ...."

2007ൽ ഞങ്ങളുടെ കുടുംബ കോളനി അംഗങ്ങളോടൊപ്പം ഹൈദരാബാദ് സന്ദർശനത്തിന് എത്തിയപ്പോൾ എനിക്കുണ്ടായ അനുഭവം അന്ന് ബ്ലോഗിലൂടെ പങ്കുവച്ചപ്പോൾ കിട്ടിയ ഒരു കമന്റാണിത്. ഞാൻ ബ്ലോഗെഴുത്ത് തുടങ്ങി ഒരു വർഷവും നാല് മാസവും മാത്രം പിന്നിട്ടതേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ അന്ന്. എന്നിട്ടും, മുമ്പൊന്നും നേരിൽ കാണാത്ത ഒരു ബ്ലോഗർ കുടുംബ സമേതം അവിടെ ഞങ്ങളെ സന്ദർശിച്ചത് എല്ലാവർക്കും ഒരത്ഭുതമായി തോന്നി. 

എഫ് ബി ഫ്രണ്ട്സ്, ഇൻസ്റ്റ ഫോള്ലോവെഴ്‌സ്, യുട്യൂബ് സബ്സ്ക്രൈബേർസ്, വാട്സാപ്പ് ഗ്രൂപ് മെംബേർസ് തുടങ്ങീ ഏതെങ്കിലും ഓൺലൈൻ സൗഹൃദങ്ങൾ ഇല്ലാത്തവർ ഇന്ന് കുറവായിരിക്കും.എന്നാൽ ലക്ഷക്കണക്കിന് ഫോള്ലോവെഴ്‌സ് ഉണ്ടെങ്കിലും ഒരു ദിവസം നിങ്ങളെ ഓൺലൈനിൽ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ ഒന്ന് വിളിച്ചു വിവരം ചോദിക്കുന്നവർ എത്ര പേര് ഉണ്ടാകും എന്നത് നാം എല്ലാവരും ഒന്ന് ചിന്തിക്കണം. അവിടെയാണ്, കഴിയുന്ന അത്രയും ഓൺലൈൻ സൗഹൃദങ്ങൾക്ക് ഒരു ഓഫ്‌ലൈൻ പിൻബലം കൂടി നൽകണം എന്ന് ഞാൻ നിർദ്ദേശിക്കുന്നതിന്റെ രഹസ്യം നിലകൊള്ളുന്നത്. 

ഞാൻ Salt & Camphor എന്ന വ്‌ളോഗ് ആരംഭിച്ചിട്ട് ഒരു വർഷവും മൂന്ന് മാസവും മാത്രമേ പിന്നിട്ടിട്ടുള്ളു (യുട്യൂബിൽ Abid Tharavattath എന്ന് സെർച്ച് ചെയ്ത് ചാനൽ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെങ്കിൽ ഒന്ന് സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്തേക്കണേ). ബ്ലോഗിനേക്കാളും ഇന്ന് കൂടുതൽ റീച്ച് കിട്ടുന്നത് വ്‌ളോഗിനാണ്. എണ്ണത്തിൽ കൂടുതലുണ്ടെകിലും  ബ്ലോഗർമാർക്കിടയിലുള്ള സൗഹൃദവും അടുപ്പവും വ്‌ളോഗർമാർക്കിടയിൽ ഇല്ല എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നത്. 

എന്റെ ആ ധാരണ തെറ്റിച്ചത് കോഴിക്കോട് റഹ്‌മാനിയ വൊക്കേഷണൽ ഹയർസെക്കന്ററി സ്‌കൂളിലെ അദ്ധ്യാപികയായ അരൂബ ടീച്ചറും (Aamil Ideas) അവിടെത്തന്നെ അദ്ധ്യാപകനായ മുനീർ മാഷും (Schooling Vlog) ആണ്.എന്റെ മിക്ക വീഡിയോക്കും ഒപ്പം ഫോൺ നമ്പർ കൂടി നൽകുന്നതിനാൽ അവർ രണ്ടു പേരും എന്നെ നേരിട്ട് വിളിച്ചു എന്നത് തന്നെ സന്തോഷം ഉണ്ടാക്കി. ഇക്കഴിഞ്ഞ ദിവസം കോഴിക്കോട് നിന്നും നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി വരുമ്പോൾ  ആ ഓൺലൈൻ സൗഹൃദങ്ങളിൽ ഒന്ന് ഞാൻ ഓഫ്‌ലൈൻ ആക്കി. പൂവാട്ട്പറമ്പിലുള്ള മുനീർ മാഷുടെ വീട്ടിൽ കുടുംബ സമേതം ഒരു ഹ്രസ്വ സന്ദർശനം നടത്തി.

അന്ന് വൈകിട്ട് തന്നെ അരൂബ ടീച്ചർ വിളിച്ച് അവരുടെ വീട്ടിൽ ചെല്ലാത്തതിലുള്ള പരിഭവം അറിയിച്ചു. ടീച്ചർ ഓൺലൈൻ ക്ലാസ്സിന്റെ തിരക്കിലായതിനാലും ഉച്ചയോടെ ഞങ്ങൾക്ക് വീട് പിടിക്കൽ അനിവാര്യമായതിനാലും രണ്ട് സന്ദർശനങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് സാധ്യമായിരുന്നില്ല. അടുത്ത തവണ ടീച്ചറുടെ വീടും സന്ദർശിക്കണം എന്ന് കരുതുന്നു. രണ്ട് ഫാമിലിയെയും എൻ്റെ വീട്ടിലേക്കും ഞാൻ ക്ഷണിച്ചു.

മുൻ പരിചയമില്ലാത്ത ഒരു വീട്ടിലേക്ക് നേരിട്ട് കയറിച്ചെന്ന് അവിടെ ഇരുന്ന് അല്പം സംസാരിക്കുക എന്നത് അതിഥിക്കും ആതിഥേയനും നൽകുന്ന മാനസിക സുഖം അനുഭവിച്ചറിയുക തന്നെ വേണം. ബ്ലോഗിലൂടെയും എൻ.എസ്.എസ് ലൂടെയും കിട്ടിയ എണ്ണമറ്റ സൗഹൃദങ്ങൾ വഴി അതിഥിയായും ആതിഥേയനായും ഞാൻ ഇത് നിരവധി തവണ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. പലപ്പോഴും ഇത്തരം സന്ദർഭങ്ങളിൽ എന്റെ കുടുംബവും കൂടെ ഉണ്ടാകുന്നതിനാൽ അവർക്കും അതൊരു നവ്യാനുഭവമായി മാറാറുണ്ട്. 

സൗഹൃദത്തിന്റെ ഇത്തരം ചെറിയ ചെറിയ തുരുത്തുകൾ നമുക്ക് ചുറ്റും രൂപപ്പെടേണ്ടത് ഈ ഓൺലൈൻ യുഗത്തിന്റെ അനിവാര്യതയാണ്. ഇല്ലെങ്കിൽ ഒരു ചുമരിന് അപ്പുറം ആയാൽ പോലും അത്യാവശ്യ ഘട്ടങ്ങളിൽ ഒറ്റപ്പെട്ടു പോകാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. 

 കളങ്കമില്ലാത്ത സൗഹൃദങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ ഇനിയും പൂത്തുലയട്ടെ.