ഒരു "ജഹാംഗീർ" ചരിതം

എൻ്റെ മൂത്ത മകൾ ലുലുവിൻ്റെ നിക്കാഹ് നടന്നത് 2024 ആഗസ്റ്റ് പതിനഞ്ചിനാണ്. അപ്പൻ എന്ന പദവിയിൽ നിന്ന് അമ്മായി അപ്പൻ എന്ന പദവിയിലേക്ക് (ഭാവിയിൽ അപ്പൂപ്പൻ എന്ന പദവിയിലേക്കും ) അന്ന് എനിക്ക് പ്രമോഷൻ ലഭിച്ചു. അഞ്ച് ദിവസം കഴിഞ്ഞ് ആഗസ്റ്റ് ഇരുപതിനാണ് എൻ്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ഞങ്ങളുടെ പത്താം ക്ലാസ് കൂട്ടായ്മയുടെ രണ്ടാം സംഗമം "ഒരു വട്ടം കൂടി - സീസൺ 2"  നടന്നത്. സംഗമത്തിൻ്റെ ഓർമ്മയ്ക്കായി, പങ്കെടുത്തവർക്കെല്ലാം 'നീലിഷ' ഇനത്തിൽ പെട്ട ഓരോ മാവിൻ തൈകൾ നൽകിയിരുന്നു.എനിക്ക് കിട്ടിയത് 'ജഹാംഗീർ' എന്ന ഇനത്തിൽ പെട്ട ഒരു തൈ ആയിരുന്നു.

2024 ആഗസ്റ്റ് 26 നാണ് പുതിയ മരുമകൻ ആദ്യമായി വിരുന്നു വന്നത്. ജീവിതത്തിലെ വിശേഷ ദിവസങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന എൻ്റെ 'ഫലവൃക്ഷപ്പിരാന്ത്'  അന്ന് വീണ്ടും പുറത്ത് ചാടി. ലോക ചരിത്രത്തിലാദ്യമായി മരുമകൻ്റെ ഒന്നാം വരവിൻ്റെ സ്മാരകം പണിത ഒരു അമ്മായി അപ്പനായി ഞാൻ മാറി. പത്താം ക്ലാസ് സംഗമത്തിന് കിട്ടിയ 'ജഹാംഗീർ ' മാവിൻ തൈ മകളും മരുമകനും കൂടി മുറ്റത്ത് നട്ടു. അങ്ങനെ, ഞങ്ങളുടെ ഇരുപത്തിയഞ്ചാം വിവാഹ വാർഷികത്തിന് നട്ട കാശ്മീരിൽ നിന്ന് കൊണ്ടു വന്ന ആപ്പിൾ തൈക്ക് കാശ്മീരുമായി അഭേദ്യ ബന്ധമുള്ള 'ജഹാംഗീർ' തന്നെ ഒരു കൂട്ടായി.

വർഷം ഒന്ന് പറന്നങ്ങ് പോയി. 'ജഹാംഗീർ' തളിർത്തും കിളിർത്തും വളർന്നു. മുറ്റത്ത് തല ഉയർത്തി നിൽക്കുന്ന 'ജഹാംഗീർ' ൻ്റെ കൂടെ മകളും മരുമകനും ഒരിക്കൽ കൂടി ഇന്ന് നിന്ന് നോക്കി. അന്നത്തെ കുഞ്ഞൻ തൈ ഇന്ന് മരുമകൻ്റെ തലയ്ക്ക് മീതെ എത്തി. താമസിയാതെ മാങ്ങ പറിക്കാനും 'ജഹാംഗീർ' അവസരം സൃഷ്ടിക്കും എന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.